Stanisław Daniluk-Daniłowski
Z Wikipedii
Stanisław Daniluk-Daniłowski (ur. 13 marca 1896 we wsi Załucze, zm. 18 stycznia 1955 w Poznaniu) – generał brygady LWP.
Legionista w latach 1914–1917, a wcześniej uczestnik polskiego ruchu niepodległościowego na terenie zaboru austriackiego.
Spis treści |
[edytuj] Awanse
- generał brygady – 1947
[edytuj] Wykształcenie
[edytuj] Stanowiska
- wrzesień 1922–maj 1928 – dowódca batalionu 44. Pułku Piechoty
- maj 1928–styczeń 1930 – Sztab DOK VI we Lwowie
- styczeń 1930–listopad 1931 – dowódca batalionu 19. Pułku Piechoty
- listopad 1931–25 sierpnia 1938 – dowódca batalionu Korpusu Kadetów nr 1 we Lwowie
- 26 sierpnia 1938–24 sierpnia 1939 - komendant Korpusu Kadetów nr 1 we Lwowie
- w kampanii wrześniowej – I oficer w sztabie Grupy gen. Leona Billewicza, brał udział w bitwie pod Beresteczkiem 16–17 września 1939
- 21 września 1939–19 listopada 1944 – obóz internowania w Egerze na Węgrzech
- 20 listopada–22 kwietnia 1945 – Oflag III A Genshagen
- 11 listopada 1945–26 listopada 1946 – dowódca 27. Pułku Piechoty
- 27 listopada 1946–maj 1947 – dowódca 11 Dywizji Piechoty
- maj 1947–12 listopada 1947 – dowódca 16. Dywizja Piechoty
- 13 listopada 1947–10 marca 1949 – dowódca Okręgu Wojskowego nr II
- 11 marca 1949–2 lipca 1950 – dowódca 2. Korpusu Piechoty
