Spółgłoska dziąsłowo-podniebienna
Z Wikipedii
Klasyfikacja spółgłosek |
---|
Spółgłoski wargowe |
Spółgłoski dwuwargowa |
Spółgłoski wargowo-zębowe |
Spółgłoski przedniojęzykowe |
Spółgłoski językowo-wargowe |
Spółgłoski międzyzębowe |
Spółgłoski zębowe |
Spółgłoski dziąsłowe |
Spółgłoski zadziąsłowe |
Spółgłoski z retrofeksją |
Spółgłoski środkowojęzykowe |
Spółgłoski przedniopodniebienne |
Spółgłoski podniebienne |
Spółgłoski tylnojęzykowe |
Spółgłoski miękkopodniebienne |
Spółgłoski języczkowe |
Spółgłoski gardłowe |
Spółgłoski nagłośniowe |
Spółgłoski krtaniowe |
Spółgłoski o podwójnej artykualcji |
Spółgłoski wargowo-podniebienne |
Spółgłoski wargowo-miękkopodniebienne |
Spółgłoski zadziąsłowo-miękkopodniebienne |
Koartykulacja |
labializacja |
palatalizacja |
welaryzacja |
faryngalizacja |
Zobacz też: sposób artykulacji, miejsce artykulacji, narząd artykulacji |
Spółgłoski dziąsłowo-podniebienne, znane też jako przedniopodniebienne, alweolopalatalne lub (zwłaszcza w polonistyce ciszące) to spółgłoski szczelinowe lub zwarto-szczelinowe artykułowane przez wysklepienie języka w kierunku przedniej części podniebienia przy jednoczesnym kontakcie czubka języka z dziąsłami.
[edytuj] Przykłądy
W języku polskim występują:
- spółgłoska szczelinowa bezdźwięczna (IPA: ɕ) w wyrazie siano
- spółgłoska zwartoszczelinowa bezdźwięczna (IPA: tɕ) w wyrazie ciało
- spółgłoska szczelinowa dźwięczna (IPA: ʑ) w wyrazie zioło
- spółgłoska zwartoszczelinowa bezdźwięczna (IPA: dʑ) w wyrazie dźwięk
Spółgłoski dziąsłowo-podniebienne występują również w języku mandaryńskim, języku japońskim i w językach północno-zachodniokaukaskich. W języku serbochorwackim występują tylko zwarto-szczelinowe ciszące, zapisywane ć i đ. W języku szwedzkim i w niektórych językach Indii istnieje [ɕ].