Santo subito
Z Wikipedii
Santo subito (wł. "święty natychmiast") - zwrot pojawiający się na transparentach i okrzyki wznoszone przez uczestników uroczystości pogrzebowych papieża Jana Pawła II na Placu św. Piotra w Watykanie 8 kwietnia 2005 roku. W ten sposób wierni Kościoła katolickiego domagali się od przyszłego papieża, jeszcze przed jego wyborem, aby niezwłocznie po rozpoczęciu nowego pontyfikatu podjął procedurę zmierzającą do kanonizacji Jana Pawła II.
[edytuj] Tło prawne i historyczne
Znawcy prawa kanonicznego twierdzą bowiem, że nie istnieją żadne doktrynalne przeszkody, aby stosowane do tej pory długie, często wieludziesięcioletnie procesy beatyfikacyjne zmierzające do beatyfikacji, a następnie procesy kanonizacyjne nadzwyczajnie skrócić. Na przykład w przeszłości kanonizacja wyglądała inaczej niż dziś: papież Benedykt XIV po prostu wpisał niektórych świętych do martyrologium, a wcześniej o uznaniu za świętego decydowały poszczególne chrześcijańskie gminy wyznaniowe. Dopiero Jan Paweł II wprowadził zasadę co najmniej 5-letniego oczekiwania od chwili śmierci osoby dla Kościoła zasłużonej, ale również sam - wobec Matki Teresy z Kalkuty - po raz pierwszy tę zasadę naruszył.
[edytuj] Beatyfikacja
Już 13 maja 2005 roku papież Benedykt XVI także skorzystał z przysługującego mu uprawnienia i ogłosił, że nie widzi przeszkód, aby proces beatyfikacyjny Jana Pawła II rozpoczął się natychmiast, bez zachowania wymaganego pięcioletniego okresu. Formalnie proces rozpoczął się 28 czerwca 2005, kiedy zaprzysiężeni zostali członkowie trybunału beatyfikacyjnego. Postulatorem procesu został polski ksiądz, Sławomir Oder.
Zobacz też:
