Samuel de Champlain
Z Wikipedii
Samuel de Champlain (ur. 1567, Francja, zm. 25 grudnia 1635, Quebec City) – francuski podróżnik, odkrywca, kolonizator Kanady. Pierwszy gubernator Nowej Francji.
W Kanadzie kontynuował odkrywcze dzieło Jacquesa Cartiera, jednocześnie prowadząc intensywną akcję kolonizacyjną i tworząc podstawy pod francuską dominację w rejonie.
W 1603 na prośbę królewskiego namiestnika Nowej Francji Hermana de Clermont de Chastes wyprawił się w górę Rzeki św. Wawrzyńca i stwierdził jej olbrzymie znaczenie komunikacyjne. Przy ujściu rzeki założył miasto Quebec, które wraz z bastionem tworzyły zalążek kolonii francuskich. W następnych latach badał kraj wokół obu brzegów rzeki. Odkrył wtedy jezioro nazwane później jeziorem Champlain. W 1615 zapuścił się w górę rzeki Ottawa, docierając do jezior Nipissing i Huron. Powrócił drogą przez Niagarę oraz jezioro Ontario. W czasie wojny pomiędzy plemieniem Huron i Irokezami stanął po stronie Huronów, narażając się na konflikt z Anglikami popierającymi Irokezów. W czasie walk dostał się do niewoli angielskiej, w której przebywał w latach 1629-1633. Po podpisaniu traktatu pokojowego w 1633 odzyskał kolonie. Jako gubernator ustanowił pierwszy kanadyjski order Dobrych Czasów (fr. Ordre de Bon Temps) - do dziś przyznawany przez gubernatora Nowej Szkocji.
Samuel de Champlain zmarł w Kanadzie i do dziś uważany jest za bohatera frankofońskiego. Napisał sprawozdanie ze swej wyprawy pt. Oeuvres de Champlain, wydane 1870 prawdopodobnie jako pierwsza książka opublikowana w Nowej Francji.
| Pierwszy gubernator generalny Nowej Francji | ||
| – | 1627-1636 | następny Charles de Montmagny |
