Pankration
Z Wikipedii
Pankration - dyscyplina sportowa, rodzaj sztuki wojennej, w starożytnej Grecji, będąca połączeniem boksu i zapasów, wprowadzona do programu starożytnych igrzysk olimpijskich w 648 roku p.n.e.
Pokonany zawodnik sygnalizował poddanie podniesieniem ręki. Wg przekazów historycznych większość walk w Pankrationie kończyła się poddaniem, wypadki śmiertelne były niezwykłą rzadkością. W walce istniały tylko dwie reguły - nie wolno było atakować oczu przeciwnika i gryźć. Złagodzona forma olimpijskiego Pankrationu była przewidziana dla młodych chłopców.
Wśród mistrzów tej dyscypliny wymienia przede wszystkim Dioxippusa, który zwyciężył w kilku olimpiadach i był przyjacielem Aleksandra Macedońskiego. Wyzwany przez jednego z żołnierzy Aleksandra, niejakiego Coragusa, Dioxippus stanął bez broni przeciwko uzbrojonemu i opancerzonemu Coragusowi i pokonał go, zawstydzając samego Aleksandra, który nie mogąc znieść upokorzenia wojska, zmusił Dioxippusa do popełnienia samobójstwa.
Pankration był motywem sztuki greckiej, zwłaszcza u rzeźbiarzy i garncarzy malujących swoje dzieła.
Współcześnie pankration powrócił jako formuła walki MMA rozgrywana w Japonii ("Pancrase"). Walki tej formuły charakteryzują się dużą dowolnością technik zapaśniczych (grappling). Dawniej reguły w Pancrase nie dopuszczały uderzeń pięściami - OBECNIE obowiązują luźne zasady MMA (podobne jak wszędzie). Walka odbywa się na ringu.
Pancrase był odpowiedzią na śmieszność tzw. Amerykańskiego wrestlingu który jest walką aranżowaną i nijak ma się do realnego starcia. Pancrase zawsze był w cieniu turniejów UFC i (w późniejszym okresie) PRIDE FC
