Palladianizm
Z Wikipedii
Palladianizm – styl w architekturze zapoczątkowany przez Andrea Palladio. Budowle wzniesione przez tego architekta i jego naśladowców cechuje konsekwentność układów konstrukcyjnych, umiarkowanie w dekoracji, stosowanie wielkiego porządku obejmującego całą wysokość budynku. Palladio był zwolennikiem funkcjonalności, klasycznego monumentalizmu. Jego dzieła nawiązują do porządków antycznych. W latach późniejszych palladianizm rozwinął się w krajach protestanckich, zwłaszcza w Holandii i Anglii był postrzegany jako styl przeciwstawny barokowi, uznawanemu za styl papiestwa.
Palladiański typ założenia pałacowego był badzo popularny w Polsce pod koniec XVIII wieku i uważany jest za charakterystyczny dla architektury klasycyzmu polskiego, szczególnie częsty na kresach wschodnich I Rzeczpospolitej. Do popularności rezydencji typu palladiańskiego przyczyniły się zarówno względy reprezentacyjne i funkcjonalność rozwiązań.
Zobacz też: Architektura klasycystyczna, przegląd zagadnień z zakresu architektury,
