Olivier Panis

Z Wikipedii

Olivier Panis
Imię i nazwisko	Olivier Panis
Kraj	Francja
Urodzony	2 września 1966 r.
Aktualna seria	Formuła 1 (kierowca testowy)
Tytuły mistrzowskie (lub wygrane)	1989 Francuska Formuła Renault 1991 Francuska Formuła 3 1993 Międzynarodowa Formuła 3000

Olivier Panis (ur. 2 września 1966 roku w Lyon, Francja)- francuski kierowca Formuły 1.

Swoją karierę rozpoczynał jak większość kierowców Formuły 1 od wyścigów na torze kartingowym w latach 1981- 1987. Pierwszym osiągnięciem było wygranie w 1987 roku prestiżowych zawodów Volant Elf Winfield Driving School na Paul Ricard. Sukces ten przyczynił się do awansu do francuskiej edycji Formuły Renault, w której już rok później świętował tytuł mistrza. Kolejnym etapem w jego karierze były występy we francuskiej Formule 3. W 1990 roku w tych zawodach zajął 4 pozycję, a w następnym roku był już na drugiej pozycji z dorobkiem największej ilości zwycięstw. Kolejny awans w drabince kariery to w roku 1992 Formuła 3000 i zespół Apomatox. Słabe występy w tym roku miały jeden blask- zajęcie drugiego miejsca na rodzinnym torze Magny-Cours. Rok 1993 przyniósł 3 zwycięstwa w zawodach w barwach zespołu DAMS i zwycięstwo w klasyfikacji generalnej. Ukoronowaniem jego awansów było dostanie się w 1994 roku do Formuły 1 i występy w zespole Ligier- Renault. Pierwszy sezon występów zakończył na 11 pozycji z dorobkiem 9 punktów, z największym sukcesem- drugie miejsce w Grand Prix Niemiec. W kolejnych sezonach zajmował podobne miejsca :

1995: Ligier- Mugen Honda, 16 punktów, 8 miejsce 1996: Ligier- Mugen Honda, 13 punktów, 9 miejsce; zajęcie pierwszego miejsca w GP Monaco. 1997: Prost- Mugen Honda, 16 punktów, 9 miejsce; podczas GP Kanady uległ poważnemu wypadkowi, podczas którego doznał złamania obu nóg. Dzięki determinacji i miłości do sportu powraca na trzy ostatnie wyścigi sezonu.

W kolejnych dwóch sezonach 1998 i 1999 słabe silniki Peugeotów spowodowały, że Panis zdobył zaledwie 2 punkty i był sklasyfikowany na 18 i 15 miejscu. Słabe wyniki kierowcy spowodowały, że został zwolniony ze stajni Prost- Peugeot.

W 2000 roku Ron Dennis zatrudnił Panisa jako kierowcę testowego w zespole West McLaren Mercedes. W kolejnym sezonie otrzymał ponownie szansę jazdy w F1, tym razem w zespole British American Racing. Sezon ten zakończył na 14 miejscu z dorobkiem 5 punktów. Słabe jednostki napędowe Hondy w kolejnym roku również nie przyczyniły się do lepszych wyników Panisa- 14 miejsce, 3 punkty.

Rok 2003- nowy zespół (Panasonic Toyota Racing), nowe nadzieje. Nic z tego - częste awarie bolidu i tylko 15 miejsce z dorobkiem 6 punktów. Identyczny dorobek punktowy zanotował w sezonie 2004, tym razem został jednak zsklasyfikowany na czternastej pozycji. Był w tym czasie najstarszym kierowcą w Formule 1 - miał 37 lat.

We wrześniu 2006 r., po dwóch latach w Formule 1 jako kierowca testowy Toyoty, ogłosił zakończenie kariery.