Neuropatia autonomiczna
Z Wikipedii
Neuropatia autonomiczna - uszkodzenie włókien nerwowych autonomicznego układu nerwowego (wegetatywnego) prowadzące do uszkodzenia narządów wewnętrznych. Pojawia się w przebiegu cukrzycy i ryzyko jej rozwoju zwiększa się w miarę wydłużania się okresu trwania choroby oraz zależy od stopnia kontroli metabolicznej cukrzycy (im poziomy cukru w surowicy bliższe są normoglikemii, tym mniejsze ryzyko rozwoju).
Najczęstsze kliniczne postaci neuropatii autonomicznej:
- zaburzenia rytmu serca w przypadku uszkodzenia serca
- tak zwane nieme niedokrwienie czyli asymptomatyczna postać choroby niedokrwiennej serca (ang. silent angina) wskutek uszkodzenia włókien nerwowych zostaje przerwane przewodzenie bodźców bólowych
- gastropareza przy uszkodzeniach przewodu pokarmowego
- impotencja w przypadku uszkodzenia układu rozrodczego
- porażenie pęcherza moczowego w przypadkach uszkodzenia układu moczowego
Przeczytaj też zastrzeżenia dotyczące pojęć medycznych na Wikipedii! Wikipedia:Wikiprojekt Nauki medyczne • Portal:Nauki medyczne |