Impotencja

Z Wikipedii

Impotencja - dysfunkcja seksualna występująca u mężczyzn, objawiająca się brakiem erekcji lub ejakulacji mimo podniecenia i satysfakcjonującej gry wstępnej (według ICD-10 G52.2 - brak reakcji genitalnej). Występuje najczęściej u mężczyzn powyżej 50 roku życia.

Wyróżnia się kilka przyczyn występowania impotencji:

• podłoże psychiczne

Psychogenna impotencja może wynikać z zahamowania reaktywności seksualnej spowodowanego zgeneralizowanym lękiem przed seksualnością, kompleksami (np. kompleks małego członka), lękiem - przed zapłodnieniem partnerki i niechcianą ciążą lub poczuciem grzechu, zaburzeń rozwoju psychoseksualnego itp. Zazwyczaj w szczególnych okolicznościach (marzenia senne, masturbacja) reakcje genitalne przebiegają prawidłowo.

• podłoże fizyczne

Impotencja somatogenna występuje gdy chory w ogóle nie może osiągnąć erekcji z powodu wieku bądź choroby.

O zaburzeniu można mówić tylko wówczas, gdy trudności współżycia powtarzają się wielokrotnie mimo istnienia dobrej relacji emocjonalnej między partnerami w dłużej trwającym związku. Pojawienie się takich objawów w epizodycznych kontaktach seksualnych, szczególnie gdy towarzyszy im silne napięcie, jest na ogół zjawiskiem normalnym, wynikającym z przeżywanego stresu. Impotencja jest chorobą niezwykle wstydliwą dla mężczyzn, dlatego rzadko udają się do lekarza specjalisty, co jest wielkim błędem, ponieważ obecna medycyna jest w stanie przywrócić choremu erekcję.

[edytuj] Leczenie farmakologiczne

Stosuje się szereg leków, które pozwalają zwalczać większość przypadków impotencji:

• sildenafil (nazwa handlowa Viagra)
• wardenafil (nazwa handlowa Levitra)
• tadalafil (nazwa handlowa Cialis)
• apomorfina (nazwa handlowa Uprima)

To jest tylko zalążek artykułu związanego z medycyną. Jeśli możesz, rozbuduj go.

Przeczytaj też zastrzeżenia dotyczące pojęć medycznych na Wikipedii! Wikipedia:Wikiprojekt Nauki medyczne • Portal:Nauki medyczne