Manuel II Paleolog
Z Wikipedii
Manuel II Paleolog (gr. Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγος )(27 czerwca 1350 - 21 lipca 1425), drugi syn Jana V Paleologa, cesarz bizantyjski w latach 1391-1425.
Był drugim synem cesarza Jana V Paleologa. Został mianowany przez ojca despotą i od 1369 był zarządcą Salonik. W 1373, po obaleniu uzurpacji jego brata Andronika, został przez ojca ogłoszony dziedzicem i współcesarzem Bizancjum. W latach 1376-1376 i 1390 walczył o tron z Andronikiem, wsparty przez wojska weneckie. W 1390 został zakładnikiem sułtana Bajazyda I. W roku następnym uciekł jednak z więzienia i został cesarzem. Od 1394 do 1402 Konstantynopol był oblegany przez wojska tureckie. Manuel II opuścił oblegane miasto i udał się do Europy zachodniej, by szukać tam pomocy przeciwko Turkom. Był w Anglii, Francji, Świętym Cesarstwie Rzymskim i Aragonii. 25 września 1396 krucjata rycerstwa zachodnioeuropejskiego, idąca na odsiecz Konstantynopola została rozbita przez Turków w bitwie pod Nikopolis. Jednak już w 1402 Turcy zmuszeni zostali do ustąpienia, zagrożeni inwazją Mongołów i pobici przez nich w bitwie pod Ankarą. W 1422 Turcy ponownie oblegli Konstantynopol. Manuel II zmuszony był w 1424 podpisać pokój z sułtanem Muradem II, mocą którego cesarstwo miało płacić Turkom trybut.
Manuel II był autorem wielu traktatów teologicznych, wierszy, listów, dzieł z dziedziny retoryki.
[edytuj] Kontrowersja roku 2006
Papież Benedykt XVI, w czasie swojej podróży apostolskiej do Niemiec, 12 września 2006, w czasie przemówienia na uniwersytecie w Ratyzbonie zacytował dysputę pomiędzy Manuelem II a uczonym perskim, gdzie cesarz pyta Persa: Pokaż mi gdzie Mahomet przykazał coś nowego, a znajdziesz tam tylko zło i nieludzkość, takie jak zobowiązanie do nawracania mieczem niewiernych.
To jest tylko zalążek artykułu biograficznego związanego z historią. Jeśli możesz, rozbuduj go.
| Poprzednik Jan VII Paleolog |
 |
Cesarz bizantyjski 1391 - 1425 |
|
Następca Jan VIII Paleolog |
