Lotopałanka karłowata
Z Wikipedii
| Lotopałanka karłowata | |
 Lotopałanka karłowata jest zwierzęciem nocnym |
|
| Systematyka | |
| Domena | eukarioty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Gromada | ssaki |
| Podgromada | ssaki żyworodne |
| Szczep | ssaki niższe |
| Rząd | torbacze |
| Rodzina | lotopałankowate |
| Gatunek | lotopałanka karłowata |
| Nazwa systematyczna | |
| Petaurus breviceps | |
| Waterhouse, 1839 | |
 Lotopałanka karłowata na ilustracji z pocz. XX wieku |
|
Lotopałanka karłowata, workolot karłowaty (Petaurus breviceps) - gatunek torbacza z rodziny lotopałankowatych. Małe, stadne zwierzę nadrzewne, zamieszkujące Australię i Nową Gwineę. Charakteryzuje się obecnością długiego chwytnego ogona i fałdów skórnych stanowiących wystarczajacą powierzchnię nośną dla lotu ślizgowego na odległość do 55 metrów.
- Długość ciała
- 11-15 cm
- Długość ogona
- 12-18 cm
- Masa ciała
- 90-130 g
- Ubarwienie
- grzbiet szary z czarnym pasmem pośrodku, biegnącym od nasady ogona do czoła, czarne obwódki wokół oczu, brzuch biały, ogon szary, z ciemną obwódką w pobliżu koniuszka
- Rozmnażanie
- ciąża trwa 21 dni, w miocie 2-3 młode
- Pożywienie
- słodki sok z pni akacji i figowców
- Inne nazwy
- ang. sugar possum, sugar glider
Podgatunki (kolorem zaznaczono miejsce występowania): czerwony - P. b. breviceps, niebieski - P. b. longicaudatus, ciemnozielony - P. b. ariel, żółty - P. b. flavidus, fioletowy - P. b. papuanus, jasnozielony - P. b. tafa, czarny - P. b. biacensis
