Labirynt
Z Wikipedii
Labirynt (gr. λαβύρινθος labyrinthos) jest to ciąg korytarzy, w którym trudno znaleźć wyjście. Używany czasami w matematyce i w logice. Słowo labirynt jest właściwie niegreckiego pochodzenia, często uważa się, że pochodzi od przedgreckiego (pelazgijskiego) słowa labrys, które oznaczało obusieczny topór.
Znany jest już od najstarszych czasów; stosowano go w Starożytnej Mezopotamii i Starożytnym Egipcie; użyty był w królewskich grobowcach - piramidach. Najsłynniejszy labirynt została jednak zbudowany przez Dedala i znajdował sie w pałacu w Knossos, na Krecie - w nim, według greckiego mitu, uwięziony był potwór Minotaur. To właśnie topory miały się znajdować w komnacie króla Minosa, w Knossos - stąd tę komnatę, a także cały pałac nazwano labyrinthos, czyli dom obusiecznych toporów. Pałac ma bardzo skomplikowany układ wielu pomieszczeń, dlatego też dziś używamy tej nazwy w stosunku do równie skomplikowanych budowli.
Właścicielka Pomorskiego Ogrodu Botanicznego we Włokach koło Koszalina, pani dr Grażyna Zyber stworzyła labirynt z drzew na byłym pastwisku dla kóz.
Labirynt stosowany był również w średniowieczu; np. bywał budowany w zamkach. Wiele labiryntów zachowało się do dzisiejszych czasów w średniowiecznych gotyckich katedrach z XII i XIII wieku; np. w katedrze w Chartres i Amiens - w Północnej Francji oraz w Sienie - w Toskanii, we Włoszech.
Labirynty stosowano także w parkach, ogrodach, a także ostatnio na polach. Najbardziej znane labirynty polowe tworzone są z kukurydzy. Jej wysokość kryje tajemnice krętych ścieżek i powstały z niej labirynt można co roku odnawiać.