Krótki film o zabijaniu
Z Wikipedii
| Krótki film o zabijaniu | |
| Kraj | Polska |
| Data premiery | 11 marca 1988 |
| Czas trwania | 84min. |
| Reżyseria | Krzysztof Kieślowski |
| Scenariusz | Krzysztof Piesiewicz Krzysztof Kieślowski |
| Główne role | Mirosław Baka Krzysztof Globisz |
| Muzyka | Zbigniew Preisner |
| Zdjęcia | Sławomir Idziak |
| Scenografia | Halina Dobrowolska Magdalena Dipont |
| Montaż | Ewa Smal |
| Język | polski |
| Nagrody | Felix 1988 Złote Lwy FPFF Gdynia 1988 |
| Strona IMDb | |
Krótki film o zabijaniu (ang. A Short Film About Killing) - dramat psychologiczny Krzysztofa Kieślowskiego wyprodukowany w roku 1987. Jest kinową wersją Dekalog 5 – dłuższą o kilkanaście minut.
[edytuj] Obsada
- Mirosław Baka - Jacek
- Krzysztof Globisz - Piotr
- Zbigniew Zapasiewicz - przewodniczący komisji adwokackiej
- Zdzisław Tobiasz - sędzia
- Maciej Maciejewski - prokurator
- Jerzy Zass - naczelnik więzienia
- Aleksander Bednarz - kat
- Krystyna Janda - Dorota
- Olgierd Łukaszewicz - Andrzej
- Artur Barciś - robotnik
- Barbara Dziekan - bileterka
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Piotr jest młodym adwokatem. Po zdaniu egzaminu przed komisją, podczas którego wypowiada się przeciw prewencyjnej funkcji kary śmierci, zabiera swoją dziewczynę do cukierni. W tym samym miejscu znajduje się Jacek. Mężczyzna włóczy się potem jakiś czas po mieście, wreszcie zatrzymuje taksówkę i zamawia kurs na odległą ulicę na Mokotowie. Po dotarciu na miejsce, zabija taksówkarza, dusząc go sznurkiem, a następnie miażdżąc głowę kamieniem. Zostaje schwytany i postawiony przed sądem. Jego obrońcą jest Piotr, który mimo usilnych starań, nie jest w stanie uratować Jacka przed najwyższym wymiarem kary. Już w więzieniu Piotr długo rozmawia z Jackiem, o przeżyciach z dzieciństwa, które wypaczyły psychikę przyszłego mordercy. Rozmowy nie udaje się dokończyć. Jacek zostaje zabrany do celi śmierci i powieszony.
Krótki film... jako dramat psychologiczny w zaskakujący sposób kontrastuje dobre i złe czyny Jacka i Taksówkarza, których działanie coraz bardziej zbliża ich do punktu kulminacyjnego - sceny morderstwa. Krzysztof Kieślowski w charakterystyczny sposób zostawia widzowi ocenę obu postaci, pokazując ich postępowanie - Jacek rozbijający samochodowe szyby kamieniami, z czułością wspomina zmarłą siostrę. Podobnie Taksówkarz, który ucieka czekającej parze pasażerów, po chwili karmi bezdomnego psa własnymi kanapkami. Postępowanie Taksówkarza w niektórych momentach skłania do przekonania, że jest on człowiekiem złym i zasłużył na swój los. W innych scenach filmu widz ma ochotę zlitować się nad Jackiem, sprawiającym wrażenie zagubionego i bezbronnego.
1973: Przejście podziemne • 1975: Personel • 1976: Blizna • 1976: Spokój • 1979: Amator • 1981: Krótki dzień pracy • 1981: Przypadek • 1984: Bez końca • 1988: Krótki film o zabijaniu • 1988: Krótki film o miłości • 1988: Dekalog • 1991: Podwójne życie Weroniki • 1993: Trzy kolory. Niebieski • 1993: Trzy kolory. Biały • 1994: Trzy kolory. Czerwony
Dekalog I • Dekalog II • Dekalog III • Dekalog IV • Dekalog V • Dekalog VI • Dekalog VII • Dekalog VIII • Dekalog IX • Dekalog X
1980: Paciorki jednego różańca • 1981: Gorączka • 1982: festiwal nie odbył się • 1983: festiwal nie odbył się • 1984: Austeria • 1985: Kobieta w kapeluszu • 1986: Siekierezada • 1987: Matka Królów • 1988: Krótki film o miłości oraz Krótki film o zabijaniu • 1989: nie przyznano
Pełna lista zwycięzców • Laureaci (lata 70.) • Laureaci (lata 90.) • Laureaci (od 2000)
