Klemens Lothar von Metternich

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Klemens Lothar Wentzel Nepomuk von Metternich

Urodzony	15 maja 1773 Koblencja, Niemcy
Zmarł	11 czerwca 1859 Wiedeń, Austria

Klemens Lothar Wentzel Nepomuk von Metternich (ur. 15 maja 1773 w Koblencji, Niemcy, zm. 11 czerwca 1859 w Wiedniu) – austriacki mąż stanu, od 1813 książę von Metternich-Winneburg.

[edytuj] Życiorys

W 1788 jako 15-latek rozpoczął studia w Strasburgu. Od 1790 do 1794 studiował w Moguncji. Ożenił się z Marią-Eleonorą von Kaunitz-Rietberg, wnuczką ówczesnego kanclerza austriackiego Wacława Antoniego hrabiego von Kaunitz-Rietberg, przez co uzyskał odpowiednie koneksje na dworze. Jego kariera dyplomaty rozpoczęła się w 1797, kiedy został zastępcą westfalskiego kolegium hrabiowskiego. 8 października 1808 objął dozór nad Ministerstwem Zewnętrznym (Zagranicznym). Był jedną z głównych postaci na kongresie wiedeńskim (18 września 1814 – 9 czerwca 1815); był wielkim propagatorem restauracji, na kongresie powiedział, że trzeba unieszkodliwić bezecny spisek, który od pół wieku pracuje nieustannie nad obaleniem istniejącego porządku i tronów. Prawdopodobnie Metternich wątpił w istnienie wszechspisku, ale sformułowania tego typu ułatwiały głoszenie, iż monarchowie mają obowiązek ochraniać "niewinne ludy" przed "niecnymi knowaniami".

Przyczynił się do powstania Świętego Przymierza. Przez politykę rozdrobnienia Niemiec i Włoch oraz zaboru Polski Austria zdobyła dominującą rolę w Niemczech i we Włoszech. Zaaranżował małżeństwo portugalskiego następcy tronu a późniejszego cesarza Brazylii Pedra i Marii Leopoldii Austriackiej, sfinansował także austriacką ekspedycję do Brazylii. W 1816 otrzymał z rąk cesarza Franciszka I zamek Johannisberg (Rheingau), gdzie spędzał dużo czasu. 25 marca 1821 otrzymał tytuł Kanclerza Domu, Dworu i Cesarstwa. 13 marca 1848 w czasie Wiosny Ludów został zmuszony do rezygnacji z urzędu i ucieczki (podobno w kobiecym przebraniu) do Londynu, lecz w 1851 powrócił do Wiednia. Okres od 1821 do 1848 nazywany jest "epoką Metternicha". Jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się w Czechach, w jego byłych majątkach, w byłym klasztorze w Plass.