Kazimierz Żygulski
Z Wikipedii
Kazimierz Żygulski (ur. 8 grudnia 1919 we Lwowie) — socjolog kultury, działacz polityczny
W 1937 ukończył gimnazjum humanistyczne we Lwowie, po czym podjął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza, które ukończył za pierwszej okupacji sowieckiej Lwowa w 1941. Należał do organizacji młodzieżowych, Klubu Demokratycznego i Stronnictwa Demokratycznego. W czasie okupacji niemieckiej był członkiem lwowskiej Delegatury Rządu a także sędzią Sądu Specjalnego. W 1944 został aresztowany przez sowietów i skazany za udział w pracach Delegatury na 15 lat więzienia. W obozach karnych na północy ZSRR przebywał latach 1945 — 1955. W 1956 wrócił do kraju, od 1957 pracował w Polskiej Akademii Nauk, od 1959 do 1990 w Instytucie Filozofii i Socjologii. W 1973 został profesorem nadzwyczajnym, w 1983 - zwyczajnym. W latach 1982 — 1986 był ministrem Kultury i Sztuki, zaś w okresie 1987 — 1989 przewodniczącym Polskiego Komitetu do spraw UNESCO i członkiem Rady Wykonawczej UNESCO w Paryżu.
Napisał szereg prac naukowych z teorii i socjologii kultury:
- Wstęp do zagadnień kultury
- Wartości i wzory kultury
- Wspólnota śmiechu
- Święto i kultura.
Był członkiem:
- Polskiego Towarzystwa Socjologicznego
- Polskiego Towarzystwa Semiotycznego
- European Academy of Arts, Sciences and Humanities
- Międzynarodowej Rady Muzealnej.
