Julia Tymoszenko

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Julia Wołodymyriwna Tymoszenko Юлія Володимирівна Тимошенко 27 listopada 1960

Premier Ukrainy
Okres urzędowania	od 24 stycznia 2005 do 8 września 2005
Partia polityczna	Blok Julii Tymoszenko
Poprzednik	Mykoła Azarow
Następca	Jurij Jechanurow

Julia Wołodymyriwna Tymoszenko, ukr. Юлія Володимирівна Тимошенко z domu Hryhian, ukr. Григян (ur. 27 listopada 1960 r. w Dniepropietrowsku) - polityk ukraińska, była wicepremier, doktor ekonomii. Premier Ukrainy w 2005 roku.

Spis treści

1 Życiorys
2 Udział w polityce
3 Wybory 2002
4 Sympatie Julii Tymoszenko do UPA i OUN
5 Wybory 2004
- 5.1 Skład rządu Julii Tymoszenko w 2005 roku
6 Linki zewnętrzne

[edytuj] Życiorys

Ukończyła studia ekonomiczne na uniwersytecie w Dniepropietrowsku (1984). Była działaczką Komsomołu. Po studiach pracowała jako ekonomista w przemyśle zbrojeniowym (Dnieprzańskim Zakładzie Budowy Maszyn im. Lenina). W 1988 r. razem z mężem, Ołeksandrem, rozpoczęła działalność gospodarczą (po uzyskaniu niepodległości ich firma negocjowała m.in. kontrakty rządowe), w latach 1996-1997 r. była prezesem Zjednoczonych Systemów Energetycznych Ukrainy.

[edytuj] Udział w polityce

Od 1996 r. była deputowaną i wiceprzewodniczącą partii byłego premiera, Pawła Łazarenki, Hromady. Po ucieczce Łazarenki z kraju (1998) i aresztowaniu go przez władze amerykańskie pod zarzutem prania brudnych pieniędzy, Tymoszenko, chcąc uniknąć niefortunnych skojarzeń, wystąpiła z partii z grupą deputowanych i utworzyła nacjonalistyczno-liberalne ugrupowanie Batkiwszczyna (Ojczyzna). W latach 1997-1998 była przewodniczącą Państwowego Komitetu Budżetowego. W 1999 obroniła doktorat na kijowskim Narodowym Uniwersytecie Ekonomicznym.

W wyborach prezydenckich poparła Leonida Kuczmę, tworząc w parlamencie proprezydencką większość, w zamian za co w 2000 r. otrzymała stanowisko wicepremiera ds. energetyki w rządzie Wiktora Juszczenki. Podjęcie walki z korupcją i drastyczne reformy rynku górnictwa przysporzyły jej wielu wrogów, szczególnie wśród ukraińskich (i rosyjskich) oligarchów. Jej relacje z prezydentem Kuczmą zaczęły się zmieniać, a w sierpniu 2000 r. jej mąż został aresztowany pod zarzutem, że jako szef Zjednoczonych Systemów Energetycznych Ukrainy doprowadził do utraty przez skarb państwa setek milionów dolarów. Jesienią tego samego roku rozpoczęło się również śledztwo przeciwko samej Julii Tymoszenko, która w styczniu 2001 została zdymisjonowana, a w lutym aresztowana pod zarzutem korupcji. W marcu sąd w Kijowie odrzucił zarzuty i anulował nakaz aresztowania. Po odejściu z rządu razem z innymi politykami opozycji założyła Forum Ocalenia Narodowego, spotykając się licznymi utrudnieniami i szykanami ze strony władz.

[edytuj] Wybory 2002

W styczniu 2002 r., w czasie kampanii przed marcowymi wyborami parlamentarnymi, Tymoszenko uległa ciężkiemu wypadkowi samochodowemu w Kijowie (odnosząc obrażenia głowy i klatki piersiowej), którego okoliczności nie zostały wyjaśnione - wysunięte zostały podejrzenia, że zdarzenie nie było przypadkowe.

[edytuj] Sympatie Julii Tymoszenko do UPA i OUN

W sierpniu 2004 Blok Julii Tymoszenko był współorganizatorem (razem z "Naszą Ukrainą" Wiktora Juszczenki) ogólnoukraińskiej akcji pod hasłem : "Wołyń - ukraińska ziemia; OUN i UPA - nasi bohaterowie". Pikietowano między innymi polską ambasadę. Uczestnicy protestów domagali się, aby prezydent nie ważył się przepraszać Polaków za wołyńską tragedię. Parę miesięcy później Julia Tymoszenko w wywiadzie dla Gazety Wyborczej odcięła się od działań radykalnych nacjonalistów ukraińskich.

[edytuj] Wybory 2004

W wyborach prezydenckich 2004 Tymoszenko poparła kandydaturę Wiktora Juszczenki i wzięła aktywny udział w akcji protestu po ogłoszeniu wstępnych wyników wyborów ogłaszających zwycięzcą Wiktora Janukowycza.

Zobacz Wikinews na temat dymisji rządu Julii Tymoszenko

24 stycznia 2005 r. została powołana na funkcję p.o. premiera Ukrainy. 4 lutego 2005 po zatwierdzeniu przez Radę Najwyższą objęła oficjalnie funkcję premiera. Została zdymisjonowana, gdy 8 września 2005 roku prezydent Juszczenko podpisał dekret o dymisji jej rządu.