Jednostka systemowa
Z Wikipedii
Jednostka systemowa (część zestawu komputerowego) - zasadnicza część komputera zawierająca w swojej obudowie najważniejsze elementy składowe komputera, a w szczególności płytę główną z co najmniej jednym procesorem, pamięć operacyjną oraz porty do komunikacji z pozostałymi składnikami zestawu komputerowego. W zależności od konstrukcji danego typu komputera, w skład jego jednostki centralnej mogą wchodzić również dalsze składniki jak np. zasilacz, dysk twardy, karty rozszerzeń, itd.
Od czasów wydania charakterystycznej wizualnie serii komputerów iMac wygląd jednostki systemowej stał się przedmiotem zainteresowania producentów i użytkowników popularnych komputerów osobistych. Wcześniej ich obudowy były zwykle jednolicie szare o kształcie prostopadłościanu, inne projekty plastyczne można było spotkać tylko wśród modeli komputerów markowych. Samodzielne dostosowywanie wyglądu pecetów przez użytkowników nosi nazwę modding i jest analogiczne do zjawiska tuningu w motoryzacji.
Użyte w kontekście ściśle informatycznym jednostka centralna (CPU) oznacza procesor.
Niezbędne elementy składowe
jednostka systemowa • monitor • klawiatura
Jednostka centralna
płyta główna • procesor • pamięć operacyjna • zasilacz • obudowa
Peryferia wewnętrzne
dysk twardy • stacja dyskietek • karta graficzna • napęd optyczny (nagrywarka/nagrywarka DVD/combo) • karta dźwiękowa •
karta sieciowa • kontroler SCSI • karta telewizyjna
Peryferia (urządzenia zewnętrzne)
mysz (lub Trackball/TrackPoint/TouchPad) • klawiatura • tablet • ekran dotykowy • drukarka • ploter • skaner • mikrofon • modem •
głośniki • słuchawki • joystick • joypad • zasilacz UPS • listwa antyprzepięciowa
