Jan Bytnar
Z Wikipedii
Jan Bytnar (ps. Rudy, Czarny, Janek, Krokodyl, Jan Rudy) - (ur. 6 maja 1921 w Kolbuszowej - zm. 30 marca 1943 w Warszawie).
Syn Zdzisławy Bytnarowej i Stanisława Bytnara. W 1925 roku rodzina Bytnarów przeniosła się do Warszawy. Po ukończeniu szkoły powszechnej Jan Bytnar dostał się do Państwowego Gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie. Mając 12 lat wstąpił do 23 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej im. Bolesława Chrobrego "Pomarańczarnia" ZHP, od 1936 roku pełniąc w niej funkcję przybocznego. W 1938 roku uzyskał najwyższy stopień młodzieżowy w harcerstwie - harcerza Rzeczypospolitej. Jego najbliższymi przyjaciółmi byli: Zośka - Tadeusz Zawadzki i Alek - Aleksy Dawidowski.
Od początku II wojny światowej aktywnie uczestniczył w konspiracyjnych działaniach Szarych Szeregów. Najpierw zajmował się małym sabotażem, a później dywersją i akcjami zbrojnymi. Ukończył Szkołę Podchorążych Piechoty Rezerwy "Agricola".
Został aresztowany 23 marca 1943, a odbity przez Grupy Szturmowe trzy dni później, 26 marca, podczas akcji pod Arsenałem. Zmarł 30 marca w wyniku obrażeń odniesionych na przesłuchaniach prowadzonych przez Gestapo. Pośmiertnie mianowany harcmistrzem, a następnie podporucznikiem, odznaczony Krzyżem Walecznych.
Jego pseudonimem - Rudy nazwano 2. kompanię harcerskiego batalionu AK Zośka.
[edytuj] Zobacz też
- Zdzisława Bytnarowa, historia harcerstwa, Kamienie na szaniec, Aleksander Kamiński, Szare Szeregi, Tadeusz Zawadzki, Maciej Aleksy Dawidowski.
