Izydor z Sewilli
Z Wikipedii
Izydor (ok. 560 - 4 kwietnia, 636), biskup Sewilli, święty Kościoła katolickiego.
Spis treści |
[edytuj] Życie
Pochodził z rodziny, która liczy kilku świętych: św. Leandra i św. Fulgencjusza - braci św. Izydora, oraz św. Florentynę - ich siostrę. Wśród nich najsłynniejszym jest św. Izydor.
Izydor pochodzi prawdopodobnie z Nowej Kartaginy w Murcji, ze znakomitej rodziny rzymsko-hiszpańskiej. W czasie najazdu na Hiszpanię cesarza wschodniorzymskiego jego ojciec, Sewerian, miał z żoną i dziećmi uciec do Sewilli w roku 554, gdzie w tym samym roku miał mu się urodzić św. Izydor. Św. Izydor jako chłopiec nie lubił nauki, a zdobywanie wiedzy nie było jego ulubionym zajęciem. Po rychłej śmierci rodziców wychowaniem młodszego rodzeństwa zajął się najstarszy brat, św. Leander, który był wówczas arcybiskupem w Sewilli. Ariański król Wizygotów, Leowigild skazał też na wygnanie św. Leandra (584), pozbawiając go stolicy biskupiej. Po śmierci św. Leandra św. Izydor został wybrany na jego miejsce metropolitą Sewilli. Przez 35 lat rządził archidiecezją, umacniał Kościół w Hiszpanii, zwołując synody, tworząc szkoły i domy zakonne. Uważał, że należy kształcić młodzież, przekazując jej na wszelkie sposoby wiedzę, aby była mądra i pobożna. Na synodach uchwalano prawa, dotyczące karności religijnej i życia kościelnego. I tak na synodzie narodowym w Toledo (633) ułożono symbol wiary, który przez długie wieki był odmawiany w liturgii nie tylko w Hiszpanii, ale poza jej granicami. Ustalono również dla całego państwa jednolitą liturgię i wyznaczono stałe terminy dla synodów. Mówiono o świętym, że polotem dorównywał Platonowi, wiedzą - Arystotelesowi, wymową - Cyceronowi, wszechstronnością - Dydymowi, powagą - św. Hieronimowi, nauką - św. Augustynowi, a jego świętość życia porównywano do św. Grzegorza Wielkiego.
Zostawił także trwały ślad w literaturze kościelnej. Św. Bralion, jego uczeń i sekretarz, wymienia 20 zostawionych przez św. Izydora dzieł. Zwalczał w nich arianizm, zostawił wykład prawd wiary i moralności, pisał o dziejach Gotów i Wandali, którzy opanowali jego kraj. Napisał Chronica Maiora, książkę o cudach natury, której treścią są wydarzenia od stworzenia świata, największym wszakże dziełem, jakie zostawił, to Codex etimologiarum - próba pierwszej naukowej encyklopedii, ogólnej syntezy wiedzy, jaką za jego czasów posiadano. Zaginęły listy Świętego.
[edytuj] Śmierć
Przed śmiercią kazał zanieść się do katedry i w obecności biskupów sufraganów (pomocniczych), kapłanów i ludu zdjął swoje szaty biskupie, a wdział pokutny wór, głowę posypał popiołem i zalany łzami odbył spowiedź publiczną. Błagał, by mu odpuszczono jego przewiny i zaniedbania, i by się za niego modlono. Potem przyjął Komunię Świętą i pożegnał się ze wszystkimi pocałunkiem pokoju. Zaniesiony do swojej izby, zmarł po 4 dniach 4 kwietnia 636 roku, w wieku 82 lat.
W roku 1063 jego relikwie przeniesiono do Leónu, gdzie spoczywają do dziś.
Św. Izydor z Sewilli uchodzi za najwybitniejszego z biskupów-świętych, jakich wydała Hiszpania.
[edytuj] Święty
Kanonizacja formalna św. Izydora z Sewilli odbyła się dopiero w 1598 roku, kanonizował go Klemens VIII . W 1722 papież Innocenty XIII ogłosił św. Izydora doktorem Kościoła.
Jego wspomnienie liturgiczne przypada 4 kwietnia.
[edytuj] Ikonografia
Św. Izydor przedstawiany jest jako stary biskup, u stóp którego znajduje się książę. W ikonografii można go zobaczyć również z piórem w ręku oraz z księgą Codex etimologiarum, z ulem lub pszczołami (co symbolizuje jego mądrość), z pastorałem, nimbem wokół głowy, krzyżem i jadącego na koniu.
[edytuj] Patron
Jest patronem Internetu, internautów, Hiszpanii, informatyków, programistów.
[edytuj] Przysłowia ludowe związane z dniem jego dorocznego wspomnienia
- "Na Izydora - pusta komora";
- "Na św. Izydora, bywa często chłodna pora";
- "Na św. Izydora - na bociana pora".
