Groty Mechowskie
Z Wikipedii
 Groty Mechowskie – wewnątrz |
|
| Groty Mechowskie | |
| Położenie: | Polska, Gmina Puck w pobliżu wsi Mechowo |
| Długość: | 61 m |
| Deniwelacja: | niewielka |
| Wysokość otworów: | 60 m n.p.m. |
| Ekspozycja otworów: | ku S |
| Data odkrycia: | 1818 r. |
| Odkrywca: | mierniczy Heue |
Groty Mechowskie (Grota Mechowska, Jaskinia w Mechowie) – jaskinia sufozyjna, we wsi Mechowo w gminie Puck. Jedyna tego typu w Polsce i w Europie Północnej, osobliwość geologiczna, udostępniona do zwiedzania za opłatą.
Jaskinia powstała w obrębie wzgórza morenowego, wskutek wypłukania piasku spomiędzy scementowanych węglanem wapnia, a przez to odporniejszych na erozję, skał osadowych, w wyniku czego utworzyły się malownicze słupy podtrzymujące sklepienie przy obu wejściach do jaskini. W głąb wzgórza biegnie niski korytarz kilkudziesięciometrowej długości. Występują w nim formy naciekowe: stalaktyty i polewy, częściowo zabarwione na kolor czerwony, dzięki obecności związków żelaza rozpuszczonych w wodzie.
Najstarsza wzmianka o jaskini w Mechowie pochodzi z 1818 r., kiedy to przypadkowo odkryto ją podczas prac geodezyjnych. Wtedy też dokonano jej pierwszych pomiarów. W 1908 r. władze pruskie uznały ją za pomnik natury. W 1948 r. odkopano zasypane fragmenty, dokonano zabezpieczenia otworu wejściowego i fragmentu zagrożonego oberwaniem. Wraz z otaczającym terenem jest to rezerwat przyrody. Dla turystów udostępniona jest tylko niewielka, przyotworowa część jaskini, ponieważ pozostała część jest bardzo trudno dostępna (wymaga czołgania się). Zwiedzanie trwa kilka minut, zatem można ją uznać za najkrótszą podziemną trasę turystyczną Polski.
Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
