Fulanie
Z Wikipedii
Fulanie (zwani także: Fula, Foulah, Peulh, Peul i Fulbe) - lud zamieszkujący w Burkina Faso, Kamerunie, Nigerii i Mali). Są spokrewnieni z ludem Tukolor żyjącym nad rzeką Senegal.
Używają języka ful. Ich tradycyjnym strojem są długie zwiewne skromnie haftowane szaty.
Są koczownikami, hodującymi bydło, kozy i owce. Wyznają islam. W XVI stuleciu opanowali tereny sahelu. Ich główną siłą była potężna kawaleria, pozwalająca na szybkie przemieszczanie się po rozległym terytorium. Dalszą ekspansję na południe uniemożliwiła mucha tse-tse, zarażająca ludzi śpiączką afrykańską zaś bydło naganą.
W XIX w. pod wodzą Usmana dan Fodio stworzyli potężne imperium. Istniało do 1903, gdy uległo kolonizatorom i zostało podzielone pomiędzy nich.
Na zachodzie istniało ich państwo, leżące na wyżynie Fouta Djallon. Miało spisaną konstytucję i zasady dziedzictwa, uzgodnione pomiędzy dwoma stronnictwami - Soriya i Alphaya. Powstało w 1735, gdy muzułmańscy Fulani wystąpili przeciwko swym nie-muzułmańskim pobratymcom i stworzyli konfederację prowincji. Alpha Ibrahima Sory Maoudho był pierwszym władcą tego kraju, mającego swą stolicę w Timbo (Gwinea). Państwo istniało do 1898, gdy Francuzi pokonali ostatniego władcę - Bokar Biro.
