Fritz Sauckel
Z Wikipedii
Fritz Sauckel, Ernst Friedrich Christoph Sauckel (ur. 27 października 1894, zm. 16 października 1946) był pełnomocnikiem do spraw zatrudnienia (w tym przypadku pracowników przymusowych) od 1942 do końca II wojny światowej.
Urodził się w Haßfurt-am-Main koło Bambergu. Był dzieckiem listonosza i krawcowej, uczył się w lokalnej szkole, ale opuścił ją dość wcześnie (z powodu choroby matki). Kiedy miał 15 lat dołączył do floty handlowej Norwegii i Szwecji. Podróżował po świecie; kiedy wybuchła I wojna światowa był akurat w drodze do Australii. Został internowany i trafił do Francji (1914-1919).
Po powrocie do Niemiec założył fabrykę w Schweinfurcie. Studiował inżynierię w Ilmenau od 1922 do 1923. W 1923 wstąpił do NSDAP (otrzymał numer 1.395), również w tym roku ożenił się. Sauckel został mianowany gauleiterem Turyngii (1937), otrzymał honorowy stopień Obergruppenführera w SA i SS w 1934.
W czasie II wojny światowej zajmował się sprawami zatrudnienia, zadanie to otrzymał w 1942 - głównie za sprawą rekomendacji przez Alberta Speera u Hitlera. Jego zadaniem było kontrolowanie napływu robotników przymusowych (głównie ze wschodu).
Stanął przed Trybunałem w Norymberdze; został uznany za winnego - zarzucono mu zbrodnie przeciw ludzkości. Został powieszony w 1946. Jego ostatnie słowa to: Ich sterbe unschuldig, mein Urteil ist ungerecht. Gott beschütze Deutschland! ("Umieram niewinny, mój wyrok jest niesprawiedliwy. Boże chroń Niemcy!")
