Epidauros
Z Wikipedii
Epidauros - miasto w greckiej Argolidzie na Peloponezie. W Epidauros od VI w. p.n.e. do IV w. n.e. istniało najsłynniejsze sanktuarium Asklepiosa w świecie antycznym. Wykopaliska archeologiczne, systematycznie prowadzone od 1879 roku, odsłoniły te imponujące ruiny świętego okręgu. Najważniejsze budowle to propyleje (III w. p.n.e.), świątynia Asklepiosa w formie stylobatu ( wym. 23,06 x 11,76 m) powstała według projektu Teodorosa z Samos ok. 370 p.n.e. (ozdobiona rzeźbami m.in. Timoteosa), świątynia Artemidy w formie doryckiego prostylosu, tolos (średnica 21,68 m) na planie doryckiego peripterosu (z koryncką kolumnadą wewnątrz) o niejasnej funkcji wg projektu Polikleta Młodszego (ok. 360-320 p.n.e.), Abaton (sypialnia dla pacjentów oczekujących cudownego uzdrowienia podczas snu) w kształcie długiej (70 m) stoi z IV w. p.n.e. o jońskiej kolumnadzie oraz stele dziękczynne wyleczonych. W najbliższym sąsiedztwie okręgu zbudowano katagogejon (hotel) z IV w. p.n.e., gimnazjon z palestrą, stadion o bieżni długości 181 m, łaźnie Asklepiosa (II w. n.e.) i najlepiej zachowany grecki teatr z 34 rzędami siedzeń zbudowany przez Polikleta Młodszego ok. 300 p.n.e..
[edytuj] Ciekawostka
Widownia teatru jest swoistym fenomenem akustycznym. Wypowiedziane szeptem słowo, szelest papieru, moneta rzucona na scenę w jej centralnym punkcie są dobrze słyszalne na całej widowni, bez względu na miejsce zajmowane przez widza. Według jednej z hipotez teatr zawdzięcza tę unikalną akustykę budowniczemu, który miał stworzyć potężny system rezonatorów, poprzez wbudowanie pod siedzeniami widowni ogromnej liczby pustych naczyń.
