Drzewostan
Z Wikipedii
Drzewostan - zespół większej liczby drzew rosnących na pewnej powierzchni leśnej w odpowiednim zagęszczeniu i zwarciu koron, wzajemnie na siebie oddziałujących.
Drzewostan składający się tylko z jednego gatunku drzew to drzewostan jednogatunkowy (lity) np. sosnowy, świerkowy lub dębowy. Gdy w skład drzewostanu wchodzą dwa lub więcej gatunków drzew, mówi się, że jest to drzewostan mieszany (wielogatunkowy) np. sosnowo-dębowy, sosnowo-brzozowo-dębowy. Przy takim określaniu drzewostanu mieszanego ostatni wyraz wskazuje, jakiego gatunku drzew jest w drzewostanie najwięcej i tak np. w drzewostanie sosnowo-brzozowo-dębowym największy będzie udział dębu, następnie brzozy, a najmniejszy sosny.
W drzewostanach mieszanych, nawet przy równym wieku drzew, jest możliwe powstawanie odrębnych pięter wyraźnie zróżnicowanych w pionie, ponieważ poszczególne gatunki różnią się między sobą właściwościami ekologicznymi oraz odmiennym tempem wzrostu i rozwoju. W takim przypadku gatunki światłożądne, obdarzone cechą szybkiego wzrostu w młodości, dystansują we wzroście pozostałe cienioznośne lub cieniolubne komponenty drzewostanu, budując górne piętro drzewiaste, natomiast gatunki cieniste tworzą niższe piętro lub piętra podokapowe, (przykładem może być drzewostan złożony z sosny z dębu i brzozy). W lasach zagospodarowanych wyróżnia się: drzewostany jednopiętrowe, drzewostany dwupiętrowe i drzewostany wielopiętrowe. W literaturze spotykane są również: las przerębowy, dwugeneracyjny las wysokopienny i las połączony.
W zależności od udziału masy drzew poszczególnych gatunków, czyli składu gatunkowego (struktury gatunkowej), określa się procentowy ich udział. Procent ten określany jest w liczbach całkowitych od 1 do 10 i np. oznaczenie: 7 sosna, 2 dąb i 1 brzoza wskazuje, że 70% masy w danym drzewostanie zajmuje sosna, 20% dąb, a 10% brzoza. W zapisie taksacyjnym nie używa się liczb symbolizujących wielokrotności jednostki mniejszej niż 10% (zapis 45, 15 czy 5% nie jest używany). Udział gatunków mniejszy niż 10% określa się jako występujące pojedynczo, a poniżej 1% jako występujących sporadycznie.
W każdym drzewostanie wyróżnić można jego charakterystyczne cechy określane w litaraturze fachowej i przez leśników jako:
- wiek drzew
- zadrzewienie
- zwarcie
- pochodzenie drzewostanu
- powierzchnia próbna
- miąższość drzewostanu
- wiek rębności
W ekologii drzewostan to jedna z warstw ekosystemu leśnego, obok podszytu i runa.
W leśnictwie drzewostan rozumie się jako fragment lasu, jednolity pod względem przyrodniczym i przeznaczenia gospodarczego, wymagający określonej pielęgnacji. W tym znaczeniu stosowane jest także określenie: wydzielenie leśne.
W urządzaniu lasu jako drzewostan traktuje się zbiorowość drzew na pewnej części powierzchni leśnej, reprezentującą określoną jednostkę przyrodniczo-gospodarczą, wyodrębnioną w toku prac taksacyjnych w lesie ze względu na konieczność stosowania odmiennych zabiegów gospodarczych w najbliższym 10-leciu. Charakter tych zabiegów wynikać może z przyjętych celów produkcji i z różnorodności elementów taksacyjnych drzewostanu: wieku, budowy, struktury, składu gatunkowego, bonitacji.
Drzewostany, o ile nie są wykorzystywane gospodarczo, w sposób naturalny przechodzą przez fazy rozwojowe. Zmiany związane z procesami rozsiewania, wzrostu i starzenia się drzew, są nieuniknione i mają charakter cykliczny. Wyróżnia się fazy: optymalną, terminalną, zamierania, odnowienia, młodocianą i dorastania.