Wiek drzew
Z Wikipedii
Wiek drzew – określa się na podstawie przeliczania słojów (przyrostów rocznych) drewna na pniakach (oraz dodaniu liczby lat niezbędnych do osiągnięcia przez młode drzewko wysokości pniaka) ściętych drzew lub na podstawie średniej liczby okółków gałęzi. Wyraźne okółki wytwarza drzewo tylko w młodości w okresie rocznego przyrostu na wysokość. Gdy te sposoby ustalenia wieku drzew nie mogą być wykorzystane, wówczas wiek drzew określa się szacunkowo – w przybliżeniu. Przeciętny wiek każdego drzewostanu określa się na podstawie wieku obliczonego (oszacowanego) dla kilkunastu drzew panujących danego gatunku. W praktyce leśnej wprowadzono pojęcie klas i podklas wieku, przyjmując następujące oznaczenia:
- I klasa wieku obejmuje:
- podklasę Ia – wiek od 1-10 lat
- podklasę Ib – wiek od 11-20 lat
- II klasa wieku obejmuje:
- podklasę IIa – wiek od 21-30 lat
- podklasę IIb – wiek od 31-40 lat
- III klasa wieku obejmuje:
- podklasę IIIa – wiek od 41-50 lat
- podklasę IIIb – wiek od 51-60 lat
- IV klasa wieku obejmuje:
- podklasę IVa – wiek od 61-70 lat
- podklasę IVb – wiek od 71-80 lat
- V klasa wieku obejmuje:
- podklasę Va – wiek od 81-90 lat
- podklasę Vb – wiek od 91-100 lat.
W drzewostanach starszych niż 100 lat nie stosuje się podziału na podklasy, a więc:
- VI klasa – wiek od 100-120 lat
- VII klasa – wiek od 121-140 lat itd.