Dowództwo Okręgu Korpusu

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

W okresie pokoju (1921-1939) Polska została podzielona na dziesięć Okręgów Korpusów (OK) oraz wydzielono jeden Obszar Warowny (OW "Wilno") oraz Obszar Nadmorski (ON - Gdynia) obejmujący polskie wybreże Bałtyku. Wojskowy podział kraju na Okręgi Korpusów nie pokrywał się z podziałem administracyjnym na województwa.

Spis treści

1 Zadania DOK
2 Organizacja DOK
3 Dowódcy Okręgów Korpusów w 1939
- 3.1 Dowódcy OK w Wojnie Obronnej
4 Etaty (1939)
5 Zobacz też:

[edytuj] Zadania DOK

do 1926

DOK miały własne sztaby i w wypadku wojny stawały się pełnowartościowymi dowództwami związków taktycznych niższego szczebla (Grupa Operacyjna, Korpus).

Dowódca OK był pełnoprawnym przełożonym wszystkich jednostek, oddziałów i służb stacjonujących w danym okręgu.

po 1926

DOK miały charakter terytorialnego organu Ministerstwa Spraw Wojskowych i pełniły funkcje administracyjno-gospodarcze, mobilizacyjne i garnizonowo-porządkowe. W gestii dowódcy OK leżało: kierowanie przysposobieniem wojskowym, działalność sądownictwa wojskowego, współpraca z władzami cywilnymi oraz reprezentacja wojska. Koordynował również szkolenia jednostek i wykorzystania obozów ćwiczebnych oraz organizacji obrony przeciwlotniczej (OPL) i przeciwgazowej (OPGaz.).

Dowódca OK nie miał uprawnień dowodzenia operacyjnego, szkolenia i inspekcji Wielkich Jednostek stacjonujących na podległym mu obszarze. Na wypadek wojny dowództwa okręgów przygranicznych miały się przeorganizować w dowództwa etapów armii działających na ich terenie.

[edytuj] Organizacja DOK

W każdym Okręgu Korpusu stacjonowały trzy dywizje piechoty, brygada kawalerii (w ośmiu OK), pułk artylerii ciężkiej, oddział (pułk, ewentualnie batalion) saperów, bronie specjalne, oddziały techniczne oraz służby.

DOK	DP	BK, BKZm lub BP-M	bpanc	Artyleria	Saperzy	Obrona Narodowa; KOP
I	8, 18, 28	Mazowiecka, Warszawska BP-M	3 bpanc	1 pac, 1 paz, 1 pan, 1 paplot, 11 daplot	1 bsap, 2 psap, OS-P 18 DP	Warszawska¹
II	3, 13, 27	Wołyńska	9 bpanc 12 bpanc	2 pac, 13 daplot	OS-P 13 i 27 DP	Wołyńska²; 3 pp³
III	1, 19, 29	Podlaska, Suwalska, Wileńska	7 bpanc	3 pac, 33 dal, 2 daplot, 3 daplot	3 bsap, OS-P 29 DP	Dziśnieńska²; 1 BP³, 4 pp³
IV	7, 10, 26	-	10 bpanc	4 pac	OS-P 7 i 10 DP	Sieradzka¹
V	6, 21, 23	Krakowska	5 bpanc	5 pac, 5 daplot, 15 daplot	5 bsap, OS-P 23 DP	Górnośląska¹, Podhalańska¹, Śląsko-Cieszyńska², Dąbrowska²
VI	5, 11, 12	Kresowa, Podolska	6 bpanc	6 pac, 1 pamot, 6 daplot	OS-P 11 i 12 DP	Lwowska¹, Karpacka²; 1 BP³, 1 pp³
VII	14, 17, 25	Wielkopolska	1 bpanc	7 pac, 7 daplot	7 bsap, OS-P 25 DP	Poznańska¹, Kaliska¹
VIII	4, 15, 16	Pomorska	8 bpanc	8 pac, 31 pal, 8 daplot	8 bsap, OS-P 16 DP	Pomorska¹, Chełmińska¹
IX	9, 20, 30	Nowogródzka	4 bpanc	9 pac, 9 daplot	6 bsap, OS-P 20 DP	1 BP³, 1 pp³
X	2, 22, 24	10 BKZm	2 bpanc	10 pac	4 psap, .	Podkarpacka¹; 1 pp³
ON	MBStrz.	-	-	mdal, 1 mdaplot, 2 mdaplot	-	Morska¹

DP - Dywizja Piechoty; BK - Brygada Kawalerii, BKZmot - Brygada Kawalerii Zmotorychowanej, BP-M - Brygada Pancerno-Motorowa; bpanc - batalion pancerny OS-P - Ośrodek Sapersko-Pionierski
Artyleria: (m)p(d)al - (morski) pułk (dywizjon) artylerii lekkiej, pac - pułk artylerii ciężkiej, pan - pułk artylerii najcięższej, paz - pułk artylerii zmotoryzowanej,
pamot - pułk artylerii motorowej, (m)p(d)aplot - (morski) pułk (dywizjon) artylerii przeciwlotniczej
¹) BON - Brygada Obrony Narodowej, ²) pBON - Półbrygada Obrony Narodowej, ³) KOP - Korpus Ochrony Pogranicza

Dowództwu Okręgu Korpusu (DOK) podporządkowano Rejonowe Komendy Uzupełnień (RKU), które obok ewidencji poborowych, rezerwistów, żołnierzy pospolitego ruszenia i ponad-kontyngentowych oraz przeprowadzenia poboru, opracowywały także przydziały mobilizacyjne rezerwistów.

[edytuj] Dowódcy Okręgów Korpusów w 1939

DOK nr I w Warszawie - dowódca gen. bryg. Mieczysław Ryś-Trojanowski
DOK nr II w Lublinie - dowódca gen. bryg. Mieczysław Smorawiński
DOK nr III w Grodnie - dowódca gen. bryg. Józef Olszyna-Wilczyński
DOK nr IV w Łodzi - dowódca gen. bryg. Wiktor Thommée
DOK nr V w Krakowie - dowódca gen. bryg. Aleksander Narbutt-Łuczyński
DOK nr VI we Lwowie - dowódca gen. bryg. Władysław Langner
DOK nr VII w Poznaniu - dowódca gen. bryg. Edmund Knoll-Kownacki
DOK nr VIII w Toruniu - dowódca gen. bryg. Michał Karaszewicz-Tokarzewski
DOK nr IX w Brześciu n/Bugiem - dowódca gen. bryg. Franciszek Kleeberg
DOK nr X w Przemyślu - dowódca gen. bryg. Wacław Wieczorkiewicz
Dowództwo Obszaru Warownego "Wilno" - Wilno - dowódca gen. bryg. Wincenty Kowalski (?)

[edytuj] Dowódcy OK w Wojnie Obronnej

Na drodze moblilizacji tylko trzej dowódcy OK objęli stanowiska dowodzenia Grup Operacyjnych:

Edmund Knoll-Kownacki - GO Koło
Józef Olszyna-Wilczyński - GO Grodno
Wiktor Thommée - GO Piotrków

Trzej kolejni dowódcy OK stanęli na czele Grup Operacyjnych zorganizowanych w toku działań wojennych:

Kazimierz Orlik-Łukoski - GO Jasło
Franciszek Kleeberg - SGO Polesie
Michał Karaszewicz-Tokarzewski - GO Karaszewicza-Tokarzewskiego

Pozostali objęli stanowiska drugo- i trzecioplanowe na obszarach tyłowych.

[edytuj] Etaty (1939)

Dowództwo Okręgu Korpusu
- Dowódca Okręgu Korpusu
- I Pomocnik Dowódcy (w DOK nr I - dwóch pomocników dowódcy)
- Szef Sztabu
- Inspektor Poborowy
- Okręgowy Urząd WF i PW
- Szefostwa:
  - Inżynierii OK
  - Budownictwa OK
  - Uzbrojenia OK
  - Intendentury OK
  - Sanitarne OK
  - Szef Weterynarii OK