Daniel Libeskind
Z Wikipedii
Daniel Libeskind (ur. w 1946 r. w Łodzi) - amerykański architekt współczesny.
Pochodzi z rodziny polskich Żydów ocalałych z Holocaustu. Jego rodzice po inwazji ZSRR na Polskę, trafili do więzienia, zostali zesłani w głąb ZSRR i dzięki temu - jak wielu polskich Żydów - ocaleli. Z Polski Libeskind wyemigrował do Tel Awiwu (w 1957), gdzie studiował muzykę, zaś w 1959 do Nowego Jorku. W 1965 roku uzyskał obywatelstwo amerykańskie, gdzie tego samego roku ukończył Bronx High School of Science. Porzucił muzykę dla architektury, którą studiował w nowojorskim the Cooper Union for the Advancement of Science, dyplom uzyskał w 1970. W 1972 ukończył studia podyplomowe w dziedzinie historii i teorii architektury na Uniwersytecie Essex. Od 1990 jest zarejestrowany jako architekt w Niemczech w Bund Deutscher Architekten (BDA). Był wykładowcą wielu uczelni amerykańskich i niemieckich, m.in. od 1999 na Wyższej Szkole Projektowania w Karlsruhe. Obecnie wykłada na Uniwersytecie Toronto. Libeskind jest autorem projektu m.in. apartamentowca Złota 44 w Warszawie.
Architektura Libeskinda jest zaliczana do dekonstruktywizmu.
[edytuj] Główne dzieła
- Muzeum Żydowskie w Berlinie,
- Muzeum Felixa Naussbauma (Felix-Nussbaum-Haus, Osnabrück,Niemcy),
- Imperial War Museum North (Manchester),
- projekt zagospodarowania pustki po World Trade Center w Nowym Jorku, w tym m.in. projekt Wieży Wolności.
- Muzeum Żydowskie (The Jewish Museum, San Francisco)
