Czechowice (dzielnica Gliwic)

Czechowice są najbardziej na północ położoną dzielnicą miasta, znaną z ośrodków wypoczynkowych położonych nad jeziorem Czechowickim przez mieszkańców zwanym Bagry.

W dzielnicy mieszka około 850 mieszkańców (2005).

[edytuj] Historia

Czechowice - Kaplica św. Jana Nepomucena z około 1900 roku.

Czechowice - Obelisk ku czci mieszkańców poległych w obu wojnach światowych.

Czechowice - Stara szkoła z 1872 roku.

Czechowice - Nowa szkoła z 1970 roku, obecnie warsztaty Caritas.

[edytuj] Prehistoria

Pierwsze ślady pobytu ludzi na tym terenie pochodzą sprzed około 12 tysięcy lat.
Liczne są tu też znaleziska archeologiczne, należące do kultury łużyckiej, z okresu 1200-400 p.n.e.

[edytuj] Od średniowiecza do II WŚ

Współczesna osada założona została prawdopodonie w XIII wieku przez czeskich hutników szkła sprowadzonych tu przez Cystersów z klasztoru w Rudach Raciborskich. Niektórzy historycy twierdzą, że Czechowice były wsią rycerską - stąd w herbie św. Jerzy zabijający smoka - założoną na prawie niemieckim.

Pierwsza wzmianka o Czechowicach znajduje się w wykazie dziesięcin Episkopatu Wrocławskiego z 1305 roku. W dziele tym, w rozdziale "Registrum Wyasdensis", czyli "Rejestr Ujazdowski", napisano: "Item in Cechowitz sunt XXIIII mansi solventes per fertones". Oznacza to, że Czechowice były wówczas obowiązane płacić dziesięcinę z 24 łanów. Ponieważ zasadzano zwykle jedną rodzinę na jednym łanie, to można przyjąć, że wieś liczyła wtedy 24 rodziny.

W Czechowicach był XIV wieczny drewniany kościół parafialny pod wezwaniem św. Jerzego, który spłonął i ostatecznie uległ zawaleniu około roku 1700. Od tej pory Czechowice należą do parafii w Łabędach. Od średniowiecza stosowano nazwę Schechowitz.
W latach 1936-1945 nazywane Böhmswalde. Ostatnim przedwojennym właścicielem Czechowic był hrabia Bernhard von Welczek - właściciel m. in. Łabęd i ambasador Niemiec w Paryżu.

[edytuj] Rok 1945

23 stycznia 1945 roku do Czechowic wkroczyła od strony Pyskowic Armia Czerwona.
W poniedziałek, 12 lutego 1945 roku, około 50 mężczyzn z Czechowic zostało osadzonych w łabędzkim obozie założonym i prowadzonym przez NKWD. 5 marca 1945 roku wywieziono ich do pracy przymusowej na terenie ZSRR, głównie do Donbasu. Około połowa internowanych zmarła w różnych obozach i podczas drogi powrotnej do domu.

[edytuj] Współczesność

Od 1959 roku Czechowice stanowiły część Łabęd (Łabędy 3), wraz z którymi w 1964 roku zostały włączone do Gliwic. Rok szkolny 1999/2000 był ostatnim w 136-letnich dziejach czechowickiej szkoły. Z powodu zbyt małej ilości uczniów (tylko 56) szkoła podstawowa została zlikwidowana.
Od 2005 roku wydawane jest przez Radę Osiedlową czasopismo "Czechowicer", w którym gros artykułów traktuje o historii czechowickiej ziemi.