Cristóbal Colón
Z Wikipedii
Cristóbal Colón to hiszpański krążownik pancerny z okresu 1897-1898.
Był to okręt udanego włoskiego typu Garibaldi, budowany w stoczni Ansaldo w Genui początkowo dla marynarki włoskiej (jako "Giuseppe Garibaldi"), lecz w trakcie budowy zakupiony przez Hiszpanię w obliczu rysującego się konfliktu ze Stanami Zjednoczonymi. Budowę rozpoczęto w 1895, wodowanie miało miejsce 16 września 1896, a 16 maja 1897 okręt został odebrany przez hiszpańską załogę. Nazwa "Cristóbal Colón" to hiszpański wariant nazwiska Krzysztof Kolumb.
Ponieważ Hiszpanie zdecydowali nie kupować dział 254 mm Armstronga, stanowiących główne uzbrojenie krążowników typu Garibaldi, "Cristóbal Colón" początkowo nie otrzymał żadnych dział artylerii głównej w barbetach na dziobie i rufie. Na początku lutego okręt zawinął do Tulonu w celu uzbrojenia we francuskie działa 240 mm Canet, jednakże w związku z amerykańskim ultimatum wobec Hiszpanii, "Cristóbal Colón" nie otrzymawszy dział głównego kalibru został pośpiesznie włączony do eskadry kontradmirała Cervery i w kwietniu 1898 wysłany wraz z nią na Kubę. Dowódcą okrętu był kapitan Emilio Díaz Moreu.
29 maja 1898 eskadra została zablokowana przez siły amerykańskie w porcie Santiago de Cuba. Podczas próby przedarcia się przez blokadę 3 lipca 1898, doszło do bitwy pod Santiago de Cuba, w której zatopiono najpierw trzy okręty typu Infanta Maria Teresa. "Cristóbal Colón" zdołał przedrzeć się najdalej, uchodząc wzdłuż wybrzeża Kuby, lecz na skutek słabej jakości węgla zaczął zwalniać i został dognany przez przeważające amerykańskie siły. Po otrzymaniu kilku trafień i dostaniu się w zasięg dział pancernika USS "Oregon", nie mając już szans na ucieczkę, "Colón" został ok. godziny 13.15 skierowany na brzeg i samozatopiony na płyciźnie, około 75 mil od Santiago de Cuba.
Amerykanie próbowali następnie podnieść okręt i wcielić do swojej marynarki, lecz podczas próby ściągnięcia z płycizny przewrócił się i zatonął.
Podobnie jak inne okręty typu Garibaldi, "Cristóbal Colón" był konstrukcją stosunkowo niewielkiego krążownika pancernego, lecz o silnym opancerzeniu. Typ ten wyróżniała szczególnie duża powierzchnia opancerzenia kadłuba. Do ujemnych cech należały mniejsza prędkość i zasięg pływania od większości krążowników tego okresu. Wartość bojową "Colona" w dużym stopniu ograniczył brak dział głównego kalibru.
[edytuj] Dane techniczne:
- wyporność: 6775 ton
- wymiary:
- długość: 111,73 m
- szerokość: 18,7 m
- zanurzenie: 7,6 m
- siłownia:
- 2 maszyny parowe potrójnego rozprężania, 24 kotły parowe wodnorurkowe Belville, moc: 13 000 KM, 2 śruby
- zasięg: 4800 mil morskich przy prędkości 10 w i maksymalnym zapasie węgla.
- zapas paliwa: do 1000 ton węgla
- prędkość maksymalna: 19,5 węzłów
- załoga: 543 ludzi
Uzbrojenie:
- (przewidywane, ale nie zainstalowane) 2 działa kalibru 240 mm Canet (w 2 wieżach na dziobie i rufie, 2xI)
- 10 dział kalibru 152 mm Armstrong (długość lufy L/40 kalibrów, w kazamatach na burtach)
- 6 dział kalibru 120 mm Armstrong (długość lufy L/40, w stanowiskach na burtach)
- 10 dział kalibru 57 mm Nordenfeldt
- 4 wyrzutnie torpedowe 457 mm
Opancerzenie - stal typu Kruppa:
- burty - pas burtowy: 80 - 152 mm, kazamaty: 152 mm
- wewnętrzny pokład pancerny: 22 - 37 mm
- wieże artylerii głównej - 120-140 mm
- stanowisko dowodzenia: 152 mm
