Bitwa pod Szentgotthard
Z Wikipedii
Bitwa pod Szentgotthárd miała miejsce 1 sierpnia 1664 podczas wojny austriacko-tureckiej 1662-1664.
Po opanowaniu Sárváru i Komárom armia turecka (130000 żołnierzy) pod wodzą wielkiego wezyra Ahmeda Köprülü dotarła do poludniowego brzegu rzeki Ráby, na ktorej drugim brzegu stanął na czele armii austriacko - niemiecko - francuskiej Raimondo Montecuccoli (60000 żołnierzy) zamierzając przeszkodzić Turkom w przeprawie. W dniach 26 lipca-27 lipca Turcy usiłowali bez powodzenia przeprawić się pod Körmend i pod Csákány. Dnia 30 lipca obie armie znalazły się pod Szentgotthárd. Prawe skrzydło armii Montecuccolego stanowili Austriacy, centrum oddziały niemieckie, lewe skrzydło Francuzi. Dnia 31 lipca Turcy probowali przeprawić się przez rzekę, ale zostali odrzuceni. Dnia 1 sierpnia część wojska tureckiego przeprawiła się na północny brzeg i odrzuciła centrum sprzymierzonych, jednak nie została w porę wzmocniona posiłkami. Atakowana przez Montecuccolego natarciem z obu skrzydeł nie zdołała rozszerzyć przyczółka i zaczęła sypać szańce. Köprülü rzucił na skrzydła Montecuccolego jazdę, natomiast przeciwko prawemu skrzydłu zastosował udrzenie czołowe z głębokim obejściem. Austriacy odrzucili Turków szarżą własnej jazdy, a Francuzi ogniem artylerii. Tymczasem centrum armii Montecuccolego, wsparte posiłkami z obu srzydeł, pobiło i wyparlo do rzeki Turków z północnego brzegu. Wezbrane wody uniemożliwiły Montecuccolemu przeprawienie się na południowy brzeg rzeki i podjęcie pościgu. Dnia 6 września Turcy wycofali się na wschód. Montecuccoli stracił 2000 zabitych i rannych, a Turcy - 6000 zabitych i rannych.
[edytuj] Literatura
- Mała Encyklopedia Wojskowa, 1967, Wydanie I
Zobacz też: słynne bitwy
