Alotropia
Z Wikipedii
Alotropia - zjawisko występowania różnych odmian krystalograficznych tego samego pierwiastka chemicznego.
Odmiany alotropowe nie są fazami skupienia w sensie fizycznym, ale przejścia z jednej odmiany alotropowej do drugiej są paradoksalnie przemianami fazowymi (tzw. przemianami pierwszego rzędu). Nie zachodzą one jednak w ściśle określonych temperaturach lecz są zależne od termicznej historii próbek. Powoduje to, że dany pierwiastek może występować w dwóch różnych odmianach alotropowych w tej samej temperaturze.
Najbardziej znane pierwiastki tworzące odmiany alotropowe:
- węgiel występujący w formie diamentu, grafitu, fulerenu i nanorurek
- fosfor występujący w formie fosforu czerwonego, białego, fioletowego i czarnego
- siarka występująca w formie romboidalnej, jednoskośnej i polimerycznej.
- żelazo o sieci regularnej przestrzennie centrowanej (α i δ) oraz regularnej ściennie centrowanej (γ).
Inne pierwiastki tworzące odmiany alotropowe:
Analogiczne zjawisko zachodzące w przypadku związków chemicznych nazywa się polimorfizmem i nie należy go mylić z alotropią.
