1 Pułk Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego
Z Wikipedii
1 Pułk Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego - brał udział w kampaniach poczynając od 1918 po kampanię wrześniową w 1939.
Początek organizacji pułku datowany jest na październik 1918, a inicjatywa utworzenia należała do oficerów byłego 1 Pułku Ułanów Legionowych Polskich w Warszawie - w tym głównie do rotmistrza Gustawa Orlicz-Dreszera. Pierwsza nazwa pułku to 1 Pułk Ułanów; organizacja była oparta na wzorcach legionowych, nowym domem szwoleżerów wybrano Ziemię Chełmską. W skład nowosformowanego pułku wchodziły 4 szwadrony (3 szwadrony szwoleżerów w: Chełm, Hrubieszów i Włodawa oraz szwadron karabinów maszynowych w Hrubieszowie).
Pułk docelowo stacjonował w Warszawie. Tradycyjnie pułk wystawiał oddział reprezentacyjny Wojska Polskiego w okresie międzywojennym. Zwyczajowo 2 szwadron stanowił Szwadron Przyboczny Prezydenta RP.
Spis treści |
[edytuj] Dowódcy pułku
- rotmistrz/mjr Gustaw Orlicz-Dreszer 5 XI 1918 - 29 IV 1920
- rotmistrz Jan Głogowski 29 IV 1920 - 25 V 1920
- major Gustaw Orlicz-Dreszer25 V 1920 - 25 VI 1920
- rotmistrz/major Jan Głogowski 25 VI 1920 - 15 VIII 1920
- mjr dypl. Jerzy Grobicki 15 VIII 1920 - 8 V 1921
- podpułkownik Jan Głogowski 8 V 1921 - 30 IX 1926
- podpułkownik dypl. Bolesław Wieniawa-Długoszowski 30 IX 1926 - 26 X 1928
- ppłk dypl. Jan Karcz 26 X 1928 - 2 X 1931
- pułkownik dypl. Antoni Trzaska-Durski 2 X 1931 - 29 V 1937
- płk dypl. Janusz Albrecht - 29 V 1937 - 29 IX 1939
[edytuj] Miejsce postoju
[edytuj] Barwy pułku
proporczyk srebrny z wąskim amarantowym paskiem pośrodku
otok amarantowy
lewy naramiennik obszyty czarnym sznurkiem - znak żałoby po śmierci marszałka Józefa Piłsudskiego
[edytuj] Odznaka Pułkowa
[edytuj] Święto pułkowe
10 grudnia - rocznica bitwy pod Dołhobyczowem w 1918
[edytuj] Żurawiejka
Szwoleżery kręcą głową,
Chcą być Gwardią Narodową.
Siedzą sobie tak w Warszawie.
Przy kieliszku i przy kawie.
Zawsze dumny z szefa swego,
To szwoleżer Piłsudskiego.
Z adiutantów i lekarzy,
Ma Warszawa pułk gówniarzy.