Łabędź (herb szlachecki)
Z Wikipedii
Łabędź (Skrzynno, Skrzyńscy, Junosza) - herb szlachecki.
W polu czerwonym, srebrny łabędź skierowany w prawo, z rozłożonymi skrzydłami. W klejnocie taki sam łabędź.
- Najwcześniejsze wzmianki:
Jeden z najstarszych polskich herbów szlacheckich. Pochodzi ponoć od Duńczyka, Piotra Własta Dunina, palatyna królów polskich. W wyniku unii horodelskiej w 1413 przeniesiony na Litwę (herb przyjął Andrzej Goligunt, adoptował Dziersław ze Skrzynna). Wizerunek pieczętny 1434 (Łabędź Raczko Tabutowicza).
Audycki, Balbas, Bałaszko, Baniewicz, Bartodziejski, Berwaldzki, Berżański, Białowicz, Białowski, Bielski, Biernacki, Birżyszko, Blinstrub, Błaszkowski, Bogdanowicz, Bogdanowski, Dunin-Borkowski (Wincenty, Franciszek, Tytus, Henryk, Stanisław tyt. hr. austr. 12 X 1818, dypl. 5 II 1821, potw. w Król. Pol. 27 V 1821), Borkowski II nob. 1775, Breański, Dunin-Brzeziński, Bujnicki, Burkarth nob. 1532, Butrymowicz, Cielewicz, Ciemnicki, Czajewicz, Damniowski, Dunin-Damujowski, Daszczyński, Dobulewicz, Dołgiert, Dowgayło, Dowgird, Dunin (tyt. hr. SIR 1547, potw. pol.-sas. 23 VIII 1738, potw. w Galicji 1782, potw. w Król. Pol. 1837, 1861), Dusznikiewicz, Duszyński, Galiński, Ganckow, Giełdowski, Gierdowski, Ginwiłł, Girski odm., Gliszczyński, Głuszewski, Dunin-Głuszyński, Goligunt odm., Golginiewicz, Dunin-Goławiński, Gościkowski, Dunin-Goździkowski, Górkowicz, Górski, Grajewski, Grodziński, Grodziski, Gromacki nob. 1550, Grudziński, Dunin-Hatnicki, Hatowski, Hołowczyński (kniaziowie), Horbaczewski, Horodyjski, Horoszewicz, Hryszkiewicz, Ibiański, Iszliński, Jagiełłowicz, Jałgoldowicz, Janczewski, Dunin-Jastrzębski, Jawgiełło, Judycki, Jundziłł (Franciszek tyt. lor. prus. 5 VI 1798), Juniewicz, Kamionomojski, Kaniomojski, Kantowicz, Kapuściński, Karnkowski, Karwacki, Dunin-Karwicki, Kasperski, Kąsinowski, Kęplicz, Kęstowicz, Kęstowski, Kieyzgayło, Kłopocki, Kołaczko nob. 1555, Komorowski, Konczewicz, Konderewicz, Dunin-Koninski, Kormułt, Kos, Kostrzejowski, Kozic, Kozielecki, Kozicki, Kozielski, Kraje(o)wski, Kroczowski, Dunin-Krzczonowski, Dunin-Krzesławski, Kudrewicz odm., Kulwieć, Kuncewicz, Kunicki, Lipczyński, Dunin-Lipski, Dunin-Lubsi(ie)ński, Dunin-Łabęcki, Łęgonicki nob. 1547, Maciejowicz, Majewski, Majewski II nob. 1768, Marcinkiewicz, Markiewicz, Martusewicz, Matuszewicz (tyt. hr. ros. 1824), Matyszewicz, Dunin-Mieczyński, Mieszczański, Mikołajewicz, Miłoszewicz (Andrzej tyt, bar. franc. 15 VIII 1809, dypl. 14 IV 1810), Minigaiło, Missopad, Dunin-Modliszewski, Monstołd, Moz(ż)eyko, Niemieksza, Niemieszka, Ortyński, Strowski, Otoski, Owadowski, Pałacki, Pantkowski, Petrusiewicz, Pętkowski, Pietraszkiewicz, Piątkowski, Pilecki, Ploetz odm., Polib, Pomieski, Primus, Prokulbicki, Przychowski, Dunin-Przystałowski, Przyszowski, Radoński, Radostowski, Radziwiłowicz, Rafałowski, Dunin-Rajecki Ratyński, Referowski, Rostocki, Dunin-Rusinowski, Dunin-Ruskowski, Dunin-Rzuchowski, Sadkowski, Salomonowicz, Sartoryusz nob. 1792, Sasulicz, Sebastyanowicz, Siemaszko, Siemniszko, Dunin-Skrzyński, Ślepść, Śmiałkowski, Śmiglewicz, Dunin-Smoszewski, Sokołowski, Stanisławowicz, Steckiewicz, Stoss nob. 1790 lub 1791, Dunin-Strzeszkowski, Studziński, Sudywoj, Dunin-Suligostowski, Szemiot odm., Szempiński, Szostak, Szostakowski, Dunin-Szpot odm., Szpotański, Szpotowski, Sztorc (Sztoc), Szwichowski, Talenti indyg. 1685, Talwosz, Tanajewski, Telefus (Talafus), Todt, Tomasiewicz, Towtwiłł, Trzciński, Trzebicki, Tumliński, Urbanowicz, Walentynowicz, Waleszyński, Warszewski, Waszewicz, Dunin-Wąsowicz (1824 - na liście rodz. uprawn. do użyty. tyt. hr. w Król. Pol.), Weyssenhoff odm., Węcewicz, Widejko odm., Wodziradzki, Wojeński, Wojtkiewicz, Dunin-Wolski, Wołodkiewicz, Woyszko, Zaleski, Zawisza, Dunin-Zborzyński, Zeligowski, Żuchowski, Żukowski.
Zobacz też: herbarz, heraldyka, rycerstwo, lista herbów
Bibliografia: Herby szlachty polskiej, S. Górzyński, J.Kochanowski, Warszawa 1992.
