Wies Moens
Wies Moens (28 januari 1898 – 5 februari 1982), was een Vlaams letterkundige en Vlaams beweger.
Moens werd geboren te te Sint-Gillis-bij-Dendermonde, als zoon van een bakker. Hij was het enige kind van Karel Moens en Johanna Moreels. Van 1916 tot 1918 studeerde hij Germaanse filologie aan de vernederlandste Universiteit van Gent. Hij werd lid van de Vlaamse Beweging, en werd na de Eerste Wereldoorlog wegens zijn rol als activist tot gevangenisstraf veroordeeld. De Vereniging van Vlaamse letterkundigen verzocht om zijn vrijlating, en Vlaamse intellectuelen stuurden een petitie rond. In maart 1921 kwam Moens vrij. Hij vervulde zijn dienstplicht en trad in 1922 in het huwelijk. Zijn expressionistische gedichten verschenen in het tijdschrift Ruimte waarin ook Paul van Ostaijen publiceerde. Daarnaast was hij actief als secretaris van het Vlaamsche Volkstooneel, en als journalist.
Moens werd politiek actief in het Vlaamsche Front. Voor de algemene verkiezingen van 1929 was hij kandidaat, maar hij behaalde geen zetel. Daarop richtte hij het Vlaams Nationaal Verbond op, en in 1931 was Moens een van de oprichters van het Verbond van Dietse Nationaal-Solidaristen (Verdinaso). In 1934 stapte hij uit deze beweging omdat het Verdinaso ook Walen en Luxemburgers wilde opnemen. Hij werd een onafhankelijk theoreticus van het nationalisme, en publiceerde in het door hem opgerichte tijdschrift Dietbrand. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Moens directeur van de Zender Brussel. Eind 1943 diende hij zijn ontslag in omdat de zender steeds meer onder invloed kwam van de Algemeene SS-Vlaanderen en DEVLAG. In 1947 werd hij bij verstek ter dood veroordeeld wegens collaboratie met Duitsland. Hij vluchtte naar Nederland, waar hij tenslotte overleed in de gemeente Neerbeek.
Sinds 27 juli 1983 bestaat het Vormingsinstituut Wies Moens, gericht op studie en vorming in het algemeen, en op het bevorderen van de studie van Wies Moens en zijn werken in het bijzonder.
[bewerk] Bibliografie
- Gedichten 1918
- Celbrieven (1920)
- De boodschap (1920)
- De tocht (1921)
- Opgangen (1921)
- Landing' (1923)
- Golfslag (1935)
- Het vierkant (1938)
- Dertig dagen oorlog (1940)
- Nederlandsche letterkunde van volksch standpunt gezien (1941)
- Onze volksche adel (1942)
- De spitsboog (1944)
- Het spoor (1944)
- De verslagene (1963)
- Het activistisch avontuur en wat erop volgde (1966-1970)
