West-Duitsland fungeerde als gastheer van het wereldkampioenschap voetbal 1974, zoals besloten door de FIFA op 6 juli 1966 tijdens een congres in Londen. Aan het kwalificatietoernooi deden 99 landen mee, waarvan er 92 ook daadwerkelijk in actie kwamen. De loting voor de WK-eindronde werd verricht op zaterdag 5 januari 1974 in Frankfurt am Main (Duitsland).
In 1974 werd voor het eerst een tweede ronde gespeeld bestaande uit groepswedstrijden, en geen kwart- en halve finales zoals in de voorgaande edities. Het voordeel hiervan was dat er tussen eerste ronde en finales twee keer zoveel wedstrijden zouden moeten worden gespeeld. Een nadeel zou kunnen zijn dat ploegen afwachtend en risicomijdend zouden gaan spelen. Dat bleek bij dit toernooi niet het geval te zijn. De nieuwe opzet werd gehandhaafd bij het WK in 1978; in 1982 werd het aantal deelnemende landen uitgebreid naar 24 en werd een andere opzet noodzakelijk.
[bewerk] Speelsteden
[bewerk] Nederlandse selectie
DOEL:
[ 8.] Jan Jongbloed 25/11/40 FC Amsterdam
[18.] Piet Schrijvers 15/12/46 FC Twente
[21.] Eddy Treytel 28/05/46 Feyenoord
VERDEDIGING:
[ 4.] Cees van Iersel 06/12/45 FC Twente
[ 5.] Rinus Israel 19/03/43 Feyenoord
[ 7.] Theo de Jong 11/08/47 Feyenoord
[12.] Ruud Krol 24/03/49 AFC Ajax
[17.] Wim Rijsbergen 18/01/52 Feyenoord
[19.] Pleun Strik 27/05/44 PSV
[20.] Wim Suurbier 16/01/45 AFC Ajax
MIDDENVELD:
[ 2.] Arie Haan 16/11/48 AFC Ajax
[ 3.] Wim van Hanegem 20/02/44 Feyenoord
[ 6.] Wim Jansen 28/10/46 Feyenoord
[11.] Willy van de Kerkhof 16/09/51 PSV
AANVAL:
[ 1.] Ruud Geels 28/07/48 FC Brugge
[ 9.] Piet Keizer 14/06/43 AFC Ajax
[10.] René van de Kerkhof 16/09/51 PSV
[13.] Johan Neeskens 15/09/51 AFC Ajax
[14.] Johan Cruijff 25/04/47 FC Barcelona
[15.] Rob Rensenbrink 03/07/47 Anderlecht
[16.] Johnny Rep 25/11/51 AFC Ajax
[22.] Harry Vos 04/09/46 Feyenoord
Bondscoach (of officieel 'supervisor') Rinus Michels gaf alle spelers een rugnummer op basis van de alfabetische volgorde van de achternamen. Dat zou echter betekend hebben dat Johan Cruijff op basis van zijn achternaam rugnummer 1 had moeten krijgen; Cruijff wilde echter uit bijgeloof met rugnummer 14 spelen, het nummer dat altijd aan zijn naam verbonden is gebleven. Vervolgens kreeg Cruijff als enige speler in de selectie het rugnummer toegewezen dat hij zelf wenste te dragen, namelijk nummer 14. Als gevolg van deze verschuiving kreeg Ruud Geels rugnummer 1 toegewezen, Arie Haan nummer 2, etc.
[bewerk] Groepfase - Eerste ronde
14 juni 1974
18 juni 1974
22 juni 1974
13 juni 1974
14 juni 1974
18 juni 1974
22 juni 1974
15 juni 1974
19 juni 1974
23 juni 1974
| Land |
Wed |
Win |
Gel |
Ver |
DV |
DT |
+/- |
Pnt |
 Polen |
3 |
3 |
0 |
0 |
12 |
3 |
9 |
6 |
 Argentinië |
3 |
1 |
1 |
1 |
7 |
5 |
2 |
3 |
 Italië |
3 |
1 |
1 |
1 |
5 |
4 |
1 |
3 |
 Haïti |
3 |
0 |
0 |
3 |
2 |
14 |
-12 |
0 |
15 juni 1974
19 juni 1974
23 juni 1974
[bewerk] Groepfase - Tweede ronde
26 juni 1974
30 juni 1974
3 juli 1974
26 juni 1974
30 juni 1974
3 juli 1974
[bewerk] Knockoutfase
[bewerk] Troostfinale
6 juli 1974
7 juli 1974
De Britse scheidsrechter Jack Taylor wilde al fluiten voor de aftrap van de finale toen hij zag dat de cornervlaggen nog niet waren geplaatst. Toen dat eenmaal was gebeurd, trapte Nederland af. Zonder de bal te hebben aangeraakt liep West-Duitsland al na een minuut spelen tegen een achterstand aan. Vlak buiten het zestienmetergebied werd Johan Cruijff neergelegd door Uli Hoeness; de Nederlandse aanvoerder viel in het strafschopgebied, en de scheidsrechter wees een strafschop toe. Die werd genomen door Johan Neeskens. Deze wilde de bal aanvankelijk rechts van keeper Sepp Maier schieten, maar toen Maier gewaarschuwd werd door aanvoerder Franz Beckenbauer, knalde Neeskens de bal hard door het midden. Het krijt van de penaltystip stoof op; de stand was 0-1.
Nederland drong vervolgens niet meer aan, speelde tergend traag in de verwachting dat de Duitsers wel zouden komen. Maar ook Duitsland speelde aanvankelijk afwachtend, enigszins verstoord door de treiterige spelwijze van Nederland. Na ongeveer twintig minuten had Duitsland zich hervonden - de Mannschaft was wel vaker in belangrijke wedstrijden met een achterstand geconfronteerd, en kon daar goed mee omgaan. Bij een Duitse aanval drong aanvaller Bernd Hölzenbein het strafschopgebied binnen, waar hij met een fraaie duik over het uitgestrekte been van Wim Jansen viel. Taylor wees opnieuw naar de penaltystip. Jansen beweerde de Duitser niet geraakt te hebben; Hölzenbein zei het tegenovergestelde. Verdediger Paul Breitner schoot de strafschop verrassend vlug langs Jan Jongbloed, die op het verkeerde been stond. Na 25 minuten was de stand zo 1-1.
De West-Duitsers zetten door, verhoogden het tempo en creëerden diverse kansen. In de 43e minuut belandde de bal bij Gerd Müller, Bomber der Nation, die de bal met de rug naar het doel aannam. Hij draaide zich vlot om en schoot de bal in de verre hoek. 2-1 voor West-Duitsland.
Nadat Taylor had gefloten voor de rust, kreeg Johan Cruijff op weg naar de kleedkamer een gele kaart wegens zijn aanhoudende geklaag tegen de scheidsrechter.
In de tweede helft nam Nederland het initiatief. Het vloeiende combinatiespel en de overmacht waarmee Oranje eerder in het toernooi indruk had gemaakt, ontbraken echter. En geen van de circa vijf kansen werd verzilverd. Spelverdeler Cruijff speelde zijn slechtste wedstrijd. Ook West-Duitsland kreeg nog kansen. Een doelpunt van Müller werd ten onrechte afgekeurd wegens buitenspel. Hölzenbein viel in de slotfase in het strafschopgebied weer over een been van Jansen, en dit keer was een strafschop wel op zijn plaats geweest, maar werd niet gegeven. De wedstrijd eindigt dus 2-1, West-Duitsland is wereldkampioen.
[bewerk] Topscorers
1. Gzegorz Lato (Polen) 7 doelpunten
2. Johan Neeskens (Nederland) 5 doelpunten
Andrzej Szarmach (Polen)
4. Gerd Müller (West-Duitsland) 4 doelpunten
Johnny Rep (Nederland)
Ralf Edström (Zweden)
7. René Houseman (Argentinië) 3 doelpunten
Rivelino (Brazilië)
Paul Breitner (West-Duitsland)
Johan Cruijff (Nederland)
Dusan Bajević (Joegoslavië)
Kazimierz Deyna (Polen)
[bewerk] Statistieken
| Aantal wedstrijden |
38 |
|
| Totaal aantal doelpunten |
97 |
|
| Eigen doelpunten |
3 |
|
| Aantal rode kaarten |
5 |
|
| Aantal gele kaarten |
86 |
|
| Doelpuntgemiddelde per wedstrijd |
2,55 |
|
| Toeschouwerstotaal |
1.774.022 |
|
| Toeschouwersgemiddelde |
46.685 |
|
'Zie het artikel WK voetbal 1974 (kwalificatie) voor een uitgebreide beschrijving van de kwalificaties'
Oost-Duitsland
West-Duitsland
Chili
Australië
Joegoslavië
Brazilië
Schotland
Zaïre
Nederland
Zweden
Bulgarije
Uruguay
WEST-DUITSLAND (2de titel)
Portaal Sport · Categorie:Sport · Sport van A tot Z · In het nieuws - Sport · Sport · WK voetbal
