Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1974

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

IX MŚ – X MŚ – XI MŚ
Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1974
Drużyny	96 (finaliści: 16)
Gospodarz	RFN
Mistrz	RFN
Rozegrane mecze	38
Strzelone gole	98 (3,06 na mecz)
Liczba kibiców	1 774 022 (46 684 na mecz)
Król strzelców	Grzegorz Lato(POL)

X Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej w 1974 roku odbyły się w RFN. Końcowa klasyfikacja mistrzostw:

RFN
Holandia
Polska
Brazylia (obrońcy trofeum z Meksyku z roku 1970)

Królem strzelców został Grzegorz Lato (Polska) 7 bramek. Po 5 trafień w turnieju zaliczyli: Andrzej Szarmach (Polska) oraz Johan Neeskens (Holandia).

Gra w turnieju po raz pierwszy toczyła się o Puchar Świata, gdyż Puchar Rimeta otrzymała Brazylia za trzykrotne wygranie Mistrzostw Świata.
Szesnaście drużyn z 96 które zakwalifikowały się do turnieju finałowego zostały podzielone na cztery grupy. Awans z każdej grupy wywalczały dwie najlepsze drużyny. W drugiej rundzie osiem drużyn zostało rozdzielonych na dwie grupy. Zwycięzcy grup z rundy drugiej grali w finale, natomiast drużyny z drugich miejsc grały mecz o trzecie miejsce.

Spis treści

1 Składy drużyn
2 Stadiony
3 Kwalifikacje
4 Runda eliminacyjna
5 Druga runda
- 5.1 Grupa 1
- 5.2 Grupa 2
6 3. Miejsce
7 Finał
8 Klasyfikacja strzelców turnieju
9 Najlepsi gracze Mistrzostw
10 Linki zewnętrzne

[edytuj] Składy drużyn

Państwa, uczestnicy Mistrzostw Świata w 1974 roku

Składy drużyn uczestniczących w mistrzostwach świata w roku 1974

[edytuj] Stadiony

Berlin, Olympiastadion
Dortmund, Westfalenstadion
Düsseldorf, Rheinstadion
Frankfurt nad Menem, Waldstadion
Gelsenkirchen, Parkstadion
Hamburg, Volksparkstadion
Hannover, Niedersachsenstadion
Monachium, Olympiastadion
Stuttgart, Neckarstadion

[edytuj] Kwalifikacje

Kwalifikacje Polski do turnieju finałowego w RFN, a szczególnie mecze z Anglią przeszły do historii polskiej piłki. W Chorzowie drużyna trenowana przez Kazimierza Górskiego pokonała Anglię 2:0. W rewanżu 17 października 1973 roku Polacy zremisowali 1:1. Gola dla Polski zdobył Jan Domarski wykorzystując błąd obrońcy. Anglicy strzelili tylko jedną bramkę gdyż dobrze dysponowana była obrona oraz fantastycznie bronił Jan Tomaszewski. Po tym meczu gazety pisały: "Tomaszewski zatrzymał Anglię".

[edytuj] Runda eliminacyjna

[edytuj] Grupa A

Na Mistrzostwach Świata w piłce

nożnej w latach 1930-1990 za zwycięstwo przyznawano 2 punkty, za remis 1 punkt, za porażkę punktów nie przyznawano

Kraj	Mecze	Pkt	Bramki
NRD	3	5	4-1
RFN	3	4	4-1
Chile	3	2	1-2
Australia	3	1	0-5

14 czerwca, Berlin, RFN – Chile 1:0 (1:0)
14 czerwca, Hamburg, NRD – Australia 2:0 (0:0)
18 czerwca, Hamburg, RFN – Australia 3:0 (2:0)
18 czerwca, Berlin, NRD – Chile 1:1 (0:0)
22 czerwca, Hamburg, NRD – RFN 1:0 (0:0)
22 czerwca, Berlin, Australia – Chile 0:0

[edytuj] Grupa B

Kraj	Mecze	Pkt	Bramki
Jugosławia	3	4	10-1
Brazylia	3	4	3-0
Szkocja	3	4	3-1
Zair	3	0	0-14

13 czerwca, Frankfurt, Brazylia – Jugosławia 0:0
14 czerwca, Dortmund, Szkocja – Zair 2:0 (2:0)
18 czerwca, Frankfurt, Brazylia – Szkocja 0:0
18 czerwca, Gelsenkirchen, Jugosławia – Zair 9:0 (6:0)
22 czerwca, Frankfurt, Szkocja – Jugosławia 1:1 (0:0)
22 czerwca, Frankfurt, Brazylia – Zair 3:0 (1:0)

[edytuj] Grupa C

Kraj	Mecze	Pkt	Bramki
Holandia	3	5	6-1
Szwecja	3	4	3-0
Bułgaria	3	2	2-5
Urugwaj	3	1	1-6

15 czerwca, Hannover, Holandia – Urugwaj 2:0 (1:0)
15 czerwca, Düsseldorf, Bułgaria – Szwecja 0:0
19 czerwca, Hannover, Holandia – Szwecja 0:0
19 czerwca, Düsseldorf, Bułgaria – Urugwaj 1:1 (0:0)
23 czerwca, Hannover, Holandia – Bułgaria 4:1 (2:0)
23 czerwca, Düsseldorf, Szwecja – Urugwaj 3:0 (0:0)

[edytuj] Grupa D

Kraj	Mecze	Pkt	Bramki
Polska	3	6	12-3
Argentyna	3	3	7-5
Włochy	3	3	5-4
Haiti	3	0	2-14

15 czerwca, Monachium, Włochy – Haiti 3:1 (0:0)
15 czerwca, Stuttgart, Polska – Argentyna 3:2 (2:0)
19 czerwca, Stuttgart, Argentyna – Włochy 1:1 (1:1)
19 czerwca, Monachium, Polska – Haiti 7:0 (5:0)
22 czerwca, Monachium, Argentyna – Haiti 4:1 (2:0)
22 czerwca, Stuttgart, Polska – Włochy 2:1 (2:0)

[edytuj] Druga runda

[edytuj] Grupa 1

Kraj	Mecze	Pkt	Bramki
Holandia	3	6	8-0
Brazylia	3	4	3-3
NRD	3	1	1-4
Argentyna	3	1	2-7

26 czerwca, Hannover, Brazylia – NRD 1:0 (0:0)
26 czerwca, Gelsenkirchen, Holandia – Argentyna 4:0 (2:0)
30 czerwca, Gelsenkirchen, Holandia – NRD 2:0 (1:0)
30 czerwca, Hannover, Brazylia – Argentyna 2:1 (1:1)
3 lipca, Dortmund, Holandia – Brazylia 2:0 (1:0)
3 lipca, Gelsenkirchen, Argentyna – NRD 1:1 (1:1)

Holandia wygrywając grupę awansowała do finału, Brazylijczycy – obrońcy tytułu musieli zadowolić się meczem o 3. miejsce.

[edytuj] Grupa 2

Kraj	Mecze	Pkt	Bramki
RFN	3	6	7-2
Polska	3	4	3-2
Szwecja	3	2	4-6
Jugosławia	3	0	2-6

26 czerwca, Stuttgart, Polska – Szwecja 1:0 (1:0)
26 czerwca, Düsseldorf, RFN – Jugosławia 2:0 (1:0)
30 czerwca, Frankfurt, Polska – Jugosławia 2:1 (1:1)
30 czerwca, Düsseldorf, RFN – Szwecja 4:2 (0:1)
3 lipca, Düsseldorf, Szwecja – Jugosławia 2:1 (1:1)
3 lipca, Frankfurt, RFN – Polska 1:0 (0:0)

Mecz pomiędzy Polską, a RFN odbywał się w fatalnych warunkach. Przed meczem nad stadionem Waldstadion we Frankfurcie nad Menem przeszła ulewa. Boiska mimo starań organizatorów nie udało się całkowicie osuszyć. Piłka w czasie meczu zachowywała się nieprzewidywalnie. Raz po raz piłka zatrzymywała się w kałużach. W tych warunkach więcej szczęścia mieli gospodarze wygrywając 1:0 po trafieniu niezawodnego Gerda Müllera. Mecz ten przeszedł do historii piłki nożnej jako "Mecz na wodzie".

RFN dzięki zwycięstwu nad Polską wygrało grupę i awansowało do finału. Polska wystąpiła w meczu o 3. miejsce.

[edytuj] 3. Miejsce

W meczu o 3. miejsce Polska zmierzyła się z Brazylią. Drużyna Polska prowadzona przez Kazimierza Górskiego pokonała Brazylię 1:0 (0:0), a jedyną bramkę w tym meczu zdobył Grzegorz Lato w 75. minucie meczu. Grzegorz Lato został królem strzelców z 7 bramkami na koncie.

6 lipca, Monachium, Polska – Brazylia 1:0 (0:0) Bramki:

1:0 75. Lato (Polska)

Polska Tomaszewski – Szymanowski, Gorgoń, Żmuda, Musiał, Maszczyk, Deyna (kapitan), Kasperczak (Ćmikiewicz), Lato, Szarmach (Kapka), Gadocha
Brazylia Leao – Ze Maria, Alfredo Mostarda, Marinho Perez, Marinho Chagas, Carpegiani, Rivelino, Ademir da Guia (Mirandinha), Valdomiro, Jairzinho, Dirceu
Sędzia: Aurelio Angonese (Włochy)
Widownia: 79000

[edytuj] Finał

Turniej wygrali piłkarze gospodarzy pokonując w finale Holandię 2:1. Dla Holandii gola strzelił Neeskens z rzutu karnego w 2. minucie. Bramki dla RFN zdobyli Breitner (25. minuta, karny) oraz Müller (43. minuta).

7 lipca, Monachium, RFN – Holandia 2:1 (2:1)

Bramki:

0:1 2. Neeskens (karny) (Holandia)
1:1 25. Breitner (karny) (RFN)
2:1 43. Müller (RFN)

RFN Maier – Vogts, Beckenbauer, Schwarzenbeck, Breitner – Hoeneß, Bonhof, Overath, Hölzenbein, Müller, Grabowski
Holandia Jongbloed – Suurbier, Haan, Rijsbergen (de Jong), Krol – Jansen, Neeskens, van Hanegem – Rep, Cruijff, Rensenbrink (van de Kerhoff)
Sędzia: John Taylor (Anglia)
Widownia: 77822
Piłkarze RFN wygrali Mistrzostwa Świata po raz drugi, wygrywając uprzednio w roku 1954 na boiskach Szwajcarii.