Waltzing Matilda
Waltzing Matilda is een populair Australisch volksliedje, geschreven in 1895 door Banjo Paterson. De melodie is afkomstig van een Schots liedje, Craigielee, van James Barr en werd door Christina Macpherson aan Paterson doorgegeven.
Het liedje gaat over een zwerver (swagman) die een schaap (jumbuck) steelt, en zichzelf in een kreek (billabong) verdrinkt als hij opgepakt dreigt te worden.
Een matilda is een plunjezak; walzing schijnt van de verouderde Duitse uitdrukking Auf die Walz gehen (op pad gaan) te komen. Waltzing Matilda is dus met een plunjezak op je rug op pad gaan.
Het nummer is talloze keren opgenomen, onder andere door Harry Belafonte, Burl Ives, de New Christy Minstrels, Frank Ifield, The Seekers en Helmut Lotti. Indrukwekkend was de uitvoering tijdens de sluitingsceremonie van de Olympische Zomerspelen in Sydney in 2000, gezongen door de 73 jaar oude countryzanger Slim Dusty. Enkele maanden later zongen Acda en de Munnik het nummer tijdens het Nederlandse Sportgala van het jaar.
Een verwijzing naar Waltzing Matilda komt voor in enkele andere liedjes, zoals in Tom Traubert's Blues van Tom Waits, later ook door Rod Stewart en Bon Jovi opgenomen. Op [1] wordt ingegaan op de vraag waar de tekst over gaat en wat de relatie is met het origineel.
And the band played Waltzing Matilda is van Eric Bogle, en is ook bekend van uitvoeringen door The Pogues, Shane MacGowan, Joan Baez, John McDermott en The Dubliners. Bogle verwijst naar de 50.000 soldaten uit Australië die stierven in Gallipoli in 1915 (mislukte invasie van de geallieerden tijdens de Eerste Wereldoorlog) en naar de zinloosheid van oorlogen in het algemeen.
Waltzing Matilda wordt vaak het "onofficiële nationale volkslied van Australië" genoemd.
[bewerk] Externe links
- Op de website van de National Library of Australia is veel achtergrondinformatie over Waltzing Matilda te vinden.
- De volledige tekst van het lied is o.a. te vinden op een website waarop ook een toelichting op de gebruikte slangwoorden gegeven wordt.
