Verlamming
Een verlamming is het resultaat van het uitvallen van (delen van) het motorische zenuwstelsel.
Plaatselijke verlammingen (paresen) ontstaan meestal na beknelling of doorsnijding van een zenuw, bijvoorbeeld van een arm of been nadat men hieraan een ernstig letsel heeft gekregen.
Bij letsel van het ruggenmerg kunnen uitgebreidere verlammingen optreden, zoals tetraplegie, en paraplegie. Bij hersenletsel kan naast een slappe verlamming ook een ander type verlamming ontstaan waarbij spieren minder goed werken en de fijne controle verloren gaat, de parese. Bij een CVA ontstaat vaak een hemiparese.
EXTERNE LINKS
- CEBOB De Link - NAH (Tewerkstelling voor personen met niet-aangeboren hersenletsel
- Open Therapeuticum - Opleiding Personen met NAH
| Dit artikel is een beginnetje. U wordt uitgenodigd op bewerk te klikken om uw kennis aan dit artikel toe te voegen. |  |
