Verbond VOS Oost-Vlaanderen
Deze pagina is genomineerd voor verwijdering
Deze pagina past in deze vorm niet binnen de Wikipedia-encyclopedie. De pagina is daarom aangedragen op de verwijderlijst.
De reden die hiervoor is opgegeven luidt: zelfpromotie, niet encyclopedisch, mogelijk overgenomen van eigen club-site.
Na plaatsing op de verwijderlijst blijft dit artikel twee weken staan, zodat eventuele bezwaren ingebracht kunnen worden. Als je het artikel zodanig kunt verbeteren dat daarmee de redenen voor verwijdering komen te vervallen, aarzel dan vooral niet en verbeter het! Vergeet niet om dit op de genoemde lijst te vermelden.
Als het artikel dusdanig is verbeterd en aangepast dat het wel binnen Wikipedia past, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dit aan op de lijst door het toevoegen van de reden. (↓)
Het Verbond VOS Oost-Vlaanderen overkoepelt de Oost-Vlaamse VOS afdelingen. De activiteiten en de publicaties van de vereniging staan in het teken van de realisatie van het 'IJzertestament': Zelfbestuur, Nooit meer oorlog en Godsvrede. Een drievoudig ideaal dat ontstond in Vlaamsgezinde kringen tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Inhoud |
[bewerk] De wortels van het Verbond VOS
De kiemen van het Verbond VOS liggen in de Eerste Wereldoorlog. Onder de Vlaamse soldaten groeide het flamingantisme als reactie tegen de achteruitstelling en minachting van de Nederlandse taal en de Vlaamse cultuur. Dit communautair onrecht was tevens een sociaal onrecht doordat de Vlamingen behoorden tot de lage klasse en dus ook tot de lagere rangen in het leger. Het is dan ook niet verwonderlijk dat zij hoofdzakelijk in de eerste linies terechtkwamen. In de loopgraven hadden de Vlamingen niet alleen af te rekenen met de desastreuze gevolgen van de oorlog, maar tevens ook met de Franstalige legerleiding die geen oren had naar de Vlaamse eisen en zelfs vijandig stond tegenover iedere vorm van uiting van flamingantisme. Typerend is de groeiende Vlaamsgezindheid in de vele frontblaadjes en het verbod op de frontbeweging, een organisatie van flaminganten die de marginalisering van de Vlamingen aan de kaak stelde door oa de publicatie van de 'Open Frontbrieven'.
In dat kader van oorlog, sociaal onrecht en onbegrip voor de Vlaamse eigenheid groeide bij de Vlaamsgezinde soldaten een afkeer voor oorlog en geweld en de eis voor 'Zelfbestuur en Vlaamse regimenten'. Dit betekende als het ware een testament voor de toekomst.
[bewerk] Het ontstaan van het Verbond van Vlaamse Oud-Strijders
Na de Eerste Wereldoorlog werd in 1919 door dr. Verduyn het Verbond van Vlaamse Oud-Strijders (Verbond VOS) opgericht voortbouwend op de erfenis van de Frontbeweging. In de eerste plaats trachtte men de belangen van de voormalige fronters te behartigen en hun overleden strijdmakkers te huldigen. Als 'ziel van de IJzerbedevaart' hield men het IJzertestament levendig door de publicatie van De VOS en allerhande activiteiten en herdenkingen. Ook in Oost-Vlaanderen groeiden de VOS afdelingen en lokale groepen (toneel, muziek, zang,...) en won de vereniging aan aanhang. VOS heeft een bewogen geschiedenis achter de rug. De verschillende strekkingen poogden met wisselend succes hun stempel op de oriëntatie van de vereniging te drukken. Voor Oost-Vlaanderen was begin de jaren 1920 de Vernederlandsing van de Gentse universiteit een cruciaal twistpunt tussen maximalisten (volledige en onmiddellijke vernederlandsing) en de minimalisten (een geleidelijke vernederlandsing). Terwijl de leiding haar sympathie voor de minimalisten uitdrukte, haalden de maximalisten in 1923 toch de overhand.
[bewerk] De toekomst?
Vandaag de dag zijn de oud-strijders er niet meer en zoekt het Verbond VOS, als pacifistische en Vlaamsgezinde vereniging, naar haar plaats in het maatschappelijk middenveld. Van een Oud-strijders vereniging is er amper sprake, toch tracht men de Wereldoorlogen te herdenken tijdens huldigingen en plechtigheden. Alhoewel men overtuigd is van de actuele waarde van het IJzertestament, hertaalt en verruimt men deze vandaag de dag naar 'Vlaamsbewust', 'Open pacifistisch' en 'Sociaal bewogen'. Het aanspreken van nieuwe doelgroepen en het respecteren van de traditie betekent een grote uitdaging. Men spreekt dan ook hoofdzakelijk van Verbond VOS, Vlaamse Vredesvereniging. Alhoewel velen mijmeren over de bloeiende hoogdagen waar de vereniging floreerde en enkele tienduizenden leden telde, houdt VOS Oost-Vlaanderen er een 20tal actieve afdelingen en een actieve werking op na.
