Styx (mythologie)
[bewerk] Rivier
De Styx (letterlijk "Haatstroom") is in de Griekse mythologie de rivier die de bovenwereld scheidt van de onderwereld (zie ook Acheron)
Charon was de veerman die de schimmen van de overledenen - wilden zij rust vinden in het rijk van Hades - de Styx overzette. Als veergeld gaf men de doden een munstuk (obool) mee in de mond.
Bij de Styx zwoeren de goden hun plechtigste eden. Als ze die gelofte niet nakwamen door bepaalde redenen, kon de desbetreffende godheid een jaar lang niet meer ademen, geen nectar drinken of ambrozijn eten, en mocht hij gedurende negen jaar niet deelnemen aan de beraadslagingen of feesten van de goden.
[bewerk] Godin
Styx was echter ook een Griekse Godin, die een personificatie was van de rivier. Styx was de dochter van Erebus en Nyx, en was onder meer de moeder van Bia, Zelus, Nike en Cratos (en volgens sommige bronnen ook Eos).
