Structuralisme (filosofie)

Deze pagina is buiten gebruik genomen    Omdat deze pagina of afbeelding auteursrechten schendt is het op de lijst met te verwijderen pagina's of afbeeldingen geplaatst. Hier is mogelijk ook een meer gedetailleerde reden voor verwijderingsnominatie te vinden. Het is mogelijk dat de tekst met toestemming van de auteur of van een andere bron gekopieerd is, maar dat dit niet duidelijk gemaakt is bij het aanmaken van dit artikel. Indien dit het geval is, kaart dit dan a.u.b. aan op de overlegpagina van dit artikel en op de betreffende verwijderlijst. Als je een auteursrechtvrije invulling voor deze pagina weet, aarzel dan vooral niet en vervang deze tekst door jouw bijdrage. Vergeet deze pagina dan niet van de verwijderlijst te halen! Als het artikel dusdanig is verbeterd en aangepast dat het wel binnen Wikipedia past, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dit aan op de lijst door het toevoegen van de reden. (↓)

Oorspronkelijke tekst:

---

Structuralisme (filosofie) Terwijl de existentiefilosofie de mens zelf tot schepper van zijn waarde en de betekenis van zijn wereld maakt, wijst het structuralisme hem daarin juist een ondergeschikte plaats toe. De wereld is een zinvol geheel dankzij systemen of structuren waarin mensen zich moeten invoegen, op dezelfde manier als ze zich, sprekend of schrijvend, moeten invoegen in een reeds bestaande taal. het structuralisme legt de nadruk op een diachronische benadering ten koste van een synchronische: niet dynamiek en ontwikkeling zijn van belang, maar de werking van het systeem als geheel in een gegeven tijdperk. De Zwitserse linguïst Ferdinand de Saussure (1857-1913) geldt als aartsvader van deze visie, de ethnoloog Claude Lévi-Strauss (1908) als de belangrijkste vertegenwoordiger ervan. Binnen de sociale wetenschappen is het structuralisme een theoretische benaderingswijze met als uitgangspunt dat niet direct waarneembare structuren ten grondslag liggen aan sociale verschijnselen.