Strand (kust)

Strand in Nieuw Zeeland

Een strand is een strook land langs het water (een zee, oceaan of een meer) die relatief vlak is. Een strand loopt zeewaarts naar beneden, en gaat over in de zeebodem.

Veelal bestaat een strand uit voornamelijk zand (zandstrand), soms uit voornamelijk kiezelstenen (kiezelstrand) of schelpen (schelpenstrand). Sommige stranden bestaan uit vulkanisch zand en zijn zwart van kleur. Een strand is weinig of niet begroeid, hoewel op rustige stranden, zoals op het eiland Schiermonnikoog er lokaal wel wat zoutminnende planten groeien, en wat helmgras. Soms worden ook eventueel aanwezige duinen tot het strand gerekend. Een kuststrook die uit vaster materiaal bestaat, zoals rotsen, of begroeid is, wordt vaak oever genoemd.

Een strand langs een zee of oceaan loopt (deels) onder water als het vloed wordt.

Op een strand langs een zee of oceaan treft men in het algemeen zeewier en schelpen aan. Ook spoelen veel dingen aan, zoals wrakhout, kwallen, afval, dingen die van schepen afgevallen zijn. Strandjutters zijn op zoek naar waardevolle dingen die op het strand te vinden zijn. Vroeger (Middeleeuwen) bestond het strandrecht: het recht van de landsheer of de lokale bevolking op alles wat op het strand aanspoelde. Tegenwoordig blijft in de meeste westerse landen dat wat aanspoelt van de rechthebbende (veelal de eigenaar).

Een strand wordt vaak gebruikt als recreatiegebied

Een strand wordt vaak gebruikt als recreatiegebied, met name in de zomer. Men kan dan op het strand zonnebaden, zwemmen in de zee of het meer, zandkastelen bouwen, etcetera. Een typische strandsport is strandvolleybal. Met name in de herfst gaat men naar het strand om uit te waaien.

Kinderen spelen graag op het strand met schepjes en emmertjes, ze graven kanalen, spelen voetbal, of graven elkaar of hun ouders in. De zorgeloosheid op het strand maakt dat ouders er graag met hun kinderen naar toe gaan.

Om ervoor te zorgen dat alle activiteiten op het strand veilig verlopen stellen de Nederlandse en Belgische strandgemeenten vaak vrijwillige reddingsbrigades aan of soms zelfs betaalde strandwachten om toezicht te houden. Deze hulpverleners houden zich niet uitsluitend bezig met toezicht en EHBO, ze zijn ook altijd aan te spreken voor voorlichting en helpen kinderen die hun ouders kwijt zijn en andersom.

Omdat er 's zomers vaak verkeersopstoppingen op de routes naar het strand zijn leggen sommige grote steden als Parijs en Amsterdam sinds een paar jaar tijdelijke stadsstranden aan.