Slag van Svolder
| Slag van Svolder | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Conflict | Hinderlaag van een Deens-Zweedse vloot | ||||||||||||||
| Datum | 9 september 999 | ||||||||||||||
| Plaats | In Sont of bij Rügen | ||||||||||||||
| Resultaat | Geallieerde overwinning | ||||||||||||||
|
|||||||||||||||
| Partijen | |||||||||||||||
|
|||||||||||||||
De Slag van Svolder op 9 september 999 was een zeeslag in de westelijke Oostzee.
[bewerk] Verloop
De Noorse koning Olaf I Thryggvason stevende met zijn vloot van 11 schepen naar de aanvallende Deense en Zweedse vloot. Beiden wilden de hegemonie van Noorwegen breken en hun Noorse kontrole over deze wateren te niet doen. Die telde 70 schepen onder leiding van de de Deense koning Svein Forkbeard of Sven Gaffelbaard en koning Olof van Zweden. Maar de Deense drakkars waren, samen met de Zweedse, in de meerderheid. Svein of Sven was een typische Vikingaanvoerder. Hij blonk uit in zeemanschap. Hij kon het grootste schip net zo goed hanteren als een geoefend ruiter een vurig paard. Hij hield ervan als de roeispaden door het water flitsten. Hij hield ervan om drie werpsperen tegelijk naar de top van de mast te slingeren. Bezeten door de zeeoorlog stond de verschrikkelijke krijger Svein in de boeg, een strijdlied brullend naar zijn bemanning en hen met zijn overmoed opzwepend tot razernij. Dat waren ze inderdaad ook. Onverschrokken koersten ze noordoost. De Denen hadden een gunstige en krachtige zuidwesten wind in de zeilen en voerden recht naar de Noorse drakkars. De Deense Vikingschepen hadden hun zeilen dwars gebrast, naar stuurboord, zodat ze relatief veilig zaten, achter hun grote vierkant getuigd zeil en hun stuurboordschilden, tegen Noorse pijlen en werpsperen. De Noorse Vikingschepen daarentegen, hadden tegenwind in hun zeilen en lagen overhellend naar bakboord. De Noorse Vikings zaten praktisch in een slechte aanvalspositie. Met gecommandeerde tussenpozen schoten de Denen allen tegelijk hun pijlen af op de Noren. Zij zaten in een onveilige positie en kregen de volle laag. Als de Denen en Noren elkaar nog dichter naderden gooiden ze speren en bijlen naar elkaar. Sommige schepen enterden of ramden elkaar. Het leek een broederstrijd. Drakkars die tegen elkaar botsten door de strijd, want in normale omstandigheden gebeurde dat bitter weinig, door hun grote stuurmanskunst. Noorse, Deense en Zweedse Vikingen die elkaar naar het leven stonden, was geen alledaags gezicht.
Uiteindelijk was de strijd gauw beslist. De overmacht van de Deense en Zweedse vloot was veel te groot voor de Noorse vloot, zodat de zeeslag eindigde met een totale nederlaag en een verlies van 11 schepen voor de Noren. Hun koning Olaf I van Noorwegen Thryggvason werd in het nauw gedreven op zijn schip de "Lange Slang". De koning sprong overboord en verdronk. De Deense koning Svein Forkbeard (Sven Gaffelbaard) overwon en annexeerde Noorwegen bij Denemarken. De Zweden profiteerden ook van deze gelegenheid dat ze voortaan ongecontroleerde vrije doorgang hadden in de Sont. De Zweedse Vikings waren eerder genoodzaakt tot handelsmissies dan plundertochten. Zij dreven handel met de naburige Baltische gebieden. Vele Noren vluchten naar de Vikingenkolonies o.a; naar IJsland en Groenland. Leif Eriksson was kort daarvoor te gast bij koning Olaf Thryggvason en wist van de dreigende spanningen tussen de Denen, Zweden en de Noren. Kort voor de zeeslag van Svolder, vertrok Leif Eriksson terug naar Groenland. Misschien is dat ook de reden dat Leif Eriksson naar het westen van Groenland wilde zeilen, in de lente van 1000, om nieuw land te verkennen en te koloniseren.
