Slag bij Tolbiac

De slag bij Tolbiac vond plaats in 496 tussen de Franken, onder aanvoering van de Frankische koningen Chlodovech en Sigebert, tegen de Alemannen.

[bewerk] Aanleiding

Ten tijde van Chlodovech probeerden de Alemannen vaste voet te krijgen in de omgeving van Keulen, waar de Ripuarische Franken woonden. Hun koning Sigebert riep de hulp in van Chlodovech. De gezamenlijke Frankische legers trokken daarna ten strijde tegen de Alemannen. Na een wisselend krijgsverloop troffen de legers elkaar bij het huidige stadje Zülpich in Noord-Rijnland-Westfalen. De Latijnse naam luidde Tolbiacum.

[bewerk] De veldslag

Hier bij Tolbiac, op het kruispunt van de Romeinse heerbanen Bavay - Tongeren - Keulen, en Straatsburg - Bonn - Keulen, vond in 496 de veldslag plaats plaats tussen de Franken en de Alemannen. Hier zou koning Chlodovech een belofte gedaan hebben, als hij de slag won, dat hij zich zou laten bekeren. Op Kerstdag 496 liet hij zich dopen te Reims door de heilige Remigius. De Franken waren succesvol en na de overwinning trokken zij diep het land van Alemannen binnen om te plunderen.

[bewerk] Nasleep

De Alemannen werden na de verloren veldslag naar het zuiden verjaagd. In Raetië stuitten de Franken op het leger van de Ostrogotische koning Theodorik en keerden terug. De gevluchtte Alemannen werden opgenomen in het Ostrogotische Rijk. Het grondgebied van de Alemannen viel in handen van de Franken en de achterblijvers werden geïntegreerd in het Frankische Rijk.