Sienie Strikwerda

Geesina Jacoba (Sienie) Strikwerda-Van Klinken (1921) was voorzitter van het Komitee Kruisraketten Nee (KKN) dat op 29 oktober 1983 de vredesdemonstratie organiseerde in Den Haag.

Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog was Sienie van Klinken 18. Tijdens die oorlog was ze werkzaam als zuster in een ziekenhuis. Toen zij ongehuwd zwanger raakte lukte het haar slechts met een brief van haar vader om daar ontslag te krijgen. In een interview in 1998 met het dagblad Trouw vertelde ze hierover:

"Maar als je dan moeder werd, en de omstandigheden waren niet zoals de wereld verwachtte, dan was je slecht. Het was niet eens de christelijke wereld meer, maar vooral de buitenwereld die dat argument aanpakte om je te vernederen. Daar is mijn feminisme begonnen."

Later werd ze catecheet van de Nederlands Hervormde kerk en gaf ze godsdienstles op middelbare scholen. In december 1974 werd de Nationale Adviescommissie Emancipatie ingesteld. Sienie Strikwerda was als voorzitter van de Nederlandse Christen Vrouwenbond (NCVB) lid en op een bepaald moment ook vicevoorzitter van deze eerste Emancipatiecommissie.

[bewerk] Komitee Kruisraketten Nee

De vredesdemonstratie van 21 november 1981 in Amsterdam met ongeveer 400.000 deelnemers werd vooral georganiseerd door het Interkerkelijk Vredesberaad (IKV) onder leiding van Mient Jan Faber. Dit was een demonstratie tegen de plaatsen van 48 kruisraketten in Nederland als gevolg van het NAVO dubbelbesluit. Besloten werd dat de volgende grote demonstratie georganiseerd zou moeten worden door het nieuw op te richten Komitee Kruisraketten Nee bestaande uit onder andere IKV, FNV, Pax Christi en linkse partijen zoals PvdA, D'66, CPN, PPR en PSP. Sienie Strikwerda werd voorzitter van het KKN; andere bestuursleden waren Mient Jan Faber en Maarten van Traa. De demonstratie in Den Haag werd met naar schatting 550.000 deelnemers de grootste uit de Nederlandse geschiedenis.

Op 26 oktober 1985 was de slotmanifestatie van het volkspetitionnement tegen de plaatsing van kruisraketten in de Haagse Houtrusthallen. Bij die gelegenheid nam premier Lubbers van Strikwerda symbolisch de circa 3,7 miljoen handtekeningen in ontvangst. Toen Lubbers zoals afgesproken hierna een korte toespraak hield keerden de aanwezigen hem massaal de rug toe wat door sommigen als een afgang voor het het organiserende KKN werd beschouwd.

Ondanks de grote demonstraties en het volkspetitionnement werd tijdens het Kabinet-Lubbers II toch tot plaatsing besloten. Uiteindelijk zijn er in Woensdrecht als gevolg van het op 8 december 1987 getekende INF-verdrag geen kruisraketten geplaatst in Nederland.

[bewerk] Ouderen

Eind 1987 vertelde de intussen 66-jarige Strikwerda tijdens een interview dat ze de meeste van haar publieke functies had neergelegd en een bezinningsperiode had ingelast. Toen ze 68 was, werd ze nog Statenlid voor Noord-Holland.

Daarnaast is ze actief geworden binnen de Seniorenraad Amsterdam en werd ze voorzitter van de PvdA Landelijke Adviesgroep Ouderenbeleid (LAO). Freek de Leeuw volgde haar later op als voorzitter van wat intussen Landelijke Werkgroep Ouderenbeleid (LWO) was gaan heten. In 2001 maakte Strikwerda nog deel uit van de Taskforce Ouderen onder voorzitterschap van Ed Nijpels.

[bewerk] Bibliografie

• Leer mij de vrouwen kennen: werkboek over feminisme en christendom door Hanna Lam & Sienie Strikwerda (1981), ISBN 90-239-0921-6