Sicarii

Sicarii of Sicariërs ("dolkmannen", "sluipmoordenaars") waren leden van een extremistische Joodse groepering die gewapend waren met een dolk (Lat. sica), waarvan zij zich bedienden nadat zij zich heimelijk onder het volk gemengd hadden. Mogelijk waren zij een extreme vleugel van de Zeloten. Soms bedienden de Romeinen zich van hen om lastige Joodse leiders uit te schakelen.

[bewerk] Antieke bron

• Flavius Josephus, Bellum Iudaïcum II 254-257; Antiquitates Iudaïcae XX 162-165,185-187.