Shapur I
Shapur I, zoon van Ardashir I was koning van de Sassaniden (Perzië) van 241-272. Zijn titel was sjahansjah oftewel "Koning der Koningen van Iran en niet-Iran".
Hij was de grootste vijand van het Romeinse Rijk en stond daar bekend als een destructieve veroveraar, te vergelijken met Hannibal. Rond 241 begon hij Romeinse gebieden binnen te vallen en veroverde Syrië, Armenië, en steden in Mesopotamië. Na pogingen door Gordianus III in 243 Syrië terug te winnen, was Valerianus I pas in 260 in staat Shapur uit Syrië te verdrijven maar bij Edessa viel de keizer, die met een kleine delegatie voor onderhandelingen was gekomen, levend in handen van Shapur.
De 65-jarige Valerianus onderging gedurende weken of maanden de verschrikkelijkste vernederingen voor hij uiteindelijk werd terechtgesteld en als opgezette trofee in het koninklijk paleis werd tentoongesteld.
Na zijn morele overwinning viel Shapur Syrië opnieuw binnen maar ditmaal werd hij verslagen door Callistus "Ballista", prefect aangesteld door Gallienus, zoon en opvolger van Valerianus. Het zich terugtrekkende Perzische leger werd opnieuw en in de rug aangevallen door Odaenathus, koning van Palmyra, die de Perzen verdreef en Mesopotamië heroverde.
