Shaolin Quan Fa/Ch"uan Fa/kempo/kenpo

Deze tekst is overgenomen van de website van de martialarts club "Five Elements" waar ik zelf lid van ben. http://www.five-elements.info

Ik verkreeg de rechten om deze tekst hier te plaatsen.

---

Deze tekst handelt over de geschiedenis van deze gevechtsport en wat de gevechtsport juist inhoud

WAT IS SHAOLIN KEMPO?

SHAOLIN KEMPO, ook wel bekend als SHAOLIN SSU CH"UAN FA, SIU LUM QUANFA, SHORINJI KEMPO, lege vuistvechten, Chinees boksen of chinees tempelboksen, is een oude krijgskunst die beoefend werd in het Shaolinklooster in de provincie HONAN in China. Deze kunst werd door de monnik Boddhi Dharma ontwikkeld in de vijfde eeuw na Christus en werd in het begin alleen aan monniken onderwezen. Eerst betrof dit een geheel aan bewegingen die dienden om de lichamelijke gezondheid op peil te houden. Later werd dit een georganiseerd vechtsysteem ter verdediging van het klooster en de medemens. Ten gevolge van de vele oorlogen in China en de grote inzet van de monniken met uitzonderlijke successen, werden na verloop van tijd ook niet-kloosterlingen ingewijd in deze verdedigingskunst.

De stijl die wij beoefenen is afkomstig uit de Zuidelijke-, of Harde stijlrichting (de HUNG-stijl of voluit HUNG GAR MEN) en is gekend voor de effectiviteit, veelvuldigheid en hoge uitvoeringssnelheid van zijn veelzijdige handtechnieken (80%) en lage beentechnieken (20%). Typerend zijn de uitstaptechnieken en de overnames bij het reageren op een aanval. Als doelen bij de tegenaanval worden steeds vitale delen van de tegenstander geviseerd en/of drukpunten. Door de ronde bewegingen die gemaakt worden is deze kunst ook gekend voor zijn sierlijkheid (vooral tijdens stijlvormen of schaduwgevechten).

Zo wordt SHAOLIN KEMPO in het Engels ook wel TELEPHONE BOOTH FIGHTING genoemd (= telefooncel vechten), doelende op het feit dat deze kunst ideaal geschikt is voor het vechten op beperkte ruimte.

Niet alleen de uitvoering van deze kunst en het zich kunnen verdedigen zijn belangrijk maar ook mentale aspecten, zoals het opbouwen van zelfvertrouwen en zelfbeheersing, het onder controle houden van de ademhaling en het opbouwen van innerlijke kracht (= CHI), worden gestimuleerd. Dit is te wijten aan de ZEN filosofie (ZEN betekend rust) van het Shaolin Kempo. De bedoeling is dan ook zover te kunnen komen dat lichaam en geest op een evenwichtige methode getraind kunnen worden.

De bewegingen die gebruikt worden zijn allen terug te vinden in de vijf originele dierenstijlen, zijnde; de Slang, de Luipaard, de Kraanvogel, de Tijger en de Draak. Meer specifiek volgen wijzelf de Drakenstijl aangezien deze de meest complete stijl is en de andere vier stijlen in zich heeft.

---

Geschiedenis:

Het weergeven van de volledig correcte en historische oorsprong van een krijgskunst zoals SHAOLIN KEMPO is zeer moeilijk omwille van het feit dat de oorsprong al duizenden jaren terug te vinden is. Ook zijn er verscheidene bronnen die telkens een andere mening toegedaan zijn en bijgevolg niet objectief zijn. Dit is onder andere te wijten aan de uitgestrektheid van het toenmalige CHINA (zo leefden bijvoorbeeld in het Westen van China de Turken!) en het feit dat er honderden Keizerrijken verspreid waren over het grondgebied. Zelfs de algemene geschiedenis van een land zoals CHINA construeren is dus bijna onmogelijk.

In deze geschiedenis zullen wij trachten zo correct mogelijk de historische feiten, zoals data, locaties en namen, weer te geven, zonder daarin onze eigen mening te willen verkondigen. LET WEL; namen of hun schrijfwijzen kunnen verschillen met andere lectuur. Dit is te wijten aan de taal waarin de naam wordt weergegeven (bvb; SIU LUM QUANFA is Kantonees voor het Mandarijnse SHAOLIN CH"UAN FA).

• DE LEGENDE:

De geschiedenis die in dit onderdeel wordt weergegeven is gedeeltelijk gebaseerd op gegevens die mondeling werden overgedragen van generatie op generatie. Uiteindelijk zijn de meeste bronnen het er wel over eens dat oorsprong van onze krijgskunst te vinden is in INDIA, vervolgens ontwikkeld werd in CHINA en in de SHAOLIN-tempel zijn vaste vorm kreeg.

• VOOR HET SHAOLIN-KLOOSTER:

INDIA:

Algemeen wordt genomen dat hier de oudste krijgskunsten terug te vinden zijn. Dit door de grote cultuur van het land en het feit dat er geschreven bronnen en/of afbeeldingen bewaard zijn gebleven die zouden teruggaan tot ongeveer 3000 voor Chr. KALAHARI PAYIT zou volgens de meeste bronnen de oudste krijgskunst zijn. Het is eigenlijk de religieuze cultuur van INDIA die er voor gezorgd heeft dat de krijgskunsten aanvankelijk verspreid werden. Zo werden er van uit INDIA monniken gestuurd naar andere landen om de leer van BOEDDHA te verkondigen. Zo werd eerst de eminente monnik BADA naar China gestuurd die zijn geloof via de SUTRA van HINAYANA verkondigde. Het is voor diens ontvangst in het jaar 495 na Chr. dat het Shaolin-klooster gebouwd werd.

CHINA;

Uit geschriften blijkt dat er al in het jaar 1200 voor Chr. gesproken kan worden van het bestaan van een krijgskunst in China die omschreven wordt als Chinees boksen. Het betrof een rituele sport die beoefend werd door twee boeren, HUANG-TI en GO-TI, naar de gelijknamige legendarische keizer, die volgens de legende een gevecht aan ging met het monster CHIH-YU dat vlijmscherpe hoorns had. De uitvoerders van deze sport waren getooid met hoorns en probeerden elkaar met kopstoten uit te schakelen. Dit ritueel was eigenlijk een reactie op het feit dat het vuistvechten, maar ook boogschieten, zwaardvechten en worstelen, oorlogstechnieken waren die enkel beoefend mochten worden door edelen en militairen uit het kaste-systeem. Al deze oorlogstechnieken werden WUSHU genoemd, hetgene letterlijk "krijgskunst" betekend. Ook het bezitten van wapens en het gebruik ervan was verboden voor het gewone volk. Om zich te kunnen verdedigen tegen roversbenden, edelen en militairen die misbruik maakten van hun macht, ontwikkelde het gewone volk het ritueel tot een systematische vechtvorm. Hier onstond het "lege vuist vechten", wat later bekend werd als Chinees boksen. Dit alles staat beschreven in het "BOOK OF RITES" dat geschreven werd ten tijde van de CHOU-dynastie (van 1066 tot 403 voor Chr.).

• HET SHAOLIN-KLOOSTER:

NOORDELIJKE KLOOSTER;

In het negentiende jaar dat Keizer XIAOWEN regeerde in de NOORD-WEI dynastie, het jaar 495 na Chr., liet hij, naar aanleiding van de komst van de Eminente Indische monnik BADA die de leer van BOEDDHA kwam verkondigen, een klooster bouwen. Dit klooster werd gebouwd in een woud in de provincie HONAN, het hinterland van CHINA, meerbepaald in het SONGCHAN-gebergte op de SONG-berg die de centrale berg is van de vijf heilige bergen van CHINA. De SONG-berg is verdeeld in twee kleinere bergketens, zijn de TAOSHI en de SHAOSHI. Het klooster werd neergeplant in de schaduwzijde van de SHAOSHI en geeft uitzicht op de hoogste top van de SHAOSHI-bergketen, ook wel bekend als DE TAFEL VAN DE KEIZER. Het klooster bestond uit twaalf hoge en lage plateaus. De omgeving omvatte alles om ervoor te zorgen dat de monniken voor zichzelf konden zorgen (bos, open vlakte, waterval, rivier). Over de monnik BADA zijn weinig gegevens bekend.

32 jaar later, in het jaar 427 na Chr., kwam de monnik TA MO, beter bekend onder de naam BODDHI DHARMA, op vraag van keizer WUTI van de LIANG-dynastie (van 506 tot 556 na Chr) naar CHINA om de leer van BOEDDHA te verkondigen. Het is BODDHI DHARMA die aanzien wordt als de grondlegger van het CH"UAN FA. Hij was de zoon van Koning SUGANDHA die behoorde tot de militaire kaste, de KSHATRIYA, en maakte deel uit van de SHAN-tempel in INDIA. Tevens beoefende hij al krijgskunsten in INDIA onder leiding van PRAJNATARA, een Indische priester. Na zijn ontbieding bij het hof, begaf hij zich naar het SHAOLIN-klooster. BODDHI DHARMA vond echter dat de geloofsbelijdenis, meerbepaald de volgens hem overdreven rituele en ceremonïele praktijken, in het Boeddhisme te omvangrijk was en vond dat de kern ervan bestond uit het zittend mediteren en het staren naar een muur. Om zijn overtuiging kracht bij te zetten, ging hij naar een grot die gelegen is aan de voet van WURU bergtop en bleef daar negen jaren lang mediteren. Sommige bronnen vermelden dat TA MO hier het CH"UAN FA ontwikkelde. Enerzijds om de stijfheid uit het lichaam te krijgen na het uren mediteren, een soort stretching, anderen vermelden dat hij dit ontwikkelde om zich te kunnen verdedigen tegen wilde dieren rondom de grot. Nog andere bronnen vermoeden dat het CH"UAN FA ontstond door het motto "een gezonde geest in een gezond lichaam", doelende op het bekomen van eeuwig leven. Alle bronnen zijn het er over eens dat hij hier wel degelijk dieren observeerde en hun bewegingen gedeeltelijk overnam. Toen hij terug uit de grot kwam, onderrichte hij de monniken in het klooster het ZEN-BOEDDHISME. Zijn verblijf in de grot is historisch ondersteund door geschriften over het ontstaan van het ZEN-BOEDDHISME. Ook het CH"UAN FA werd door hem onderwezen aan de monniken aangezien zij in slechte conditie verkeerden. In het klooster ontwikkelde hij de kunst tot een systematische verdedigingsmethode. Zo zijn de 18 handen van LO HAN nog steeds de basis van het CH"UAN FA, en ook vele andere krijgskunsten, dat vandaag nog onderwezen wordt in het klooster.

Na de dood van BODDHI DHARMA, raakte de door hem onderwezen kunst bijna in de vergetelheid. Dit was te wijten aan het feit dat zijn religieuze leer, het ZEN-BOEDDHISME, zoveel succes had (bijna 80% van alle klooster volgden in die tijd ZEN!). Het is pas ten tijde van de YUAN-dynastie (1206-1386 na Chr) toen de Chinese bokser YEN overging tot de priesterstand en zijn intrek nam in het klooster onder de naam CHEN YUAN, dat de kunst terug volop beoefend werd. Dit was eigenlijk te wijten aan het feit dat CHEN YUAN, die al opperpriester was geworden, tijdens een reis door CHINA de oude man LI zag welke werd aangevallen door twee struikrovers. Hij verdedigde zich door de aanvaller te ontwijken en hem met twee vingers aan te raken waardoor deze bewusteloos viel. Zo kwam hij in contact met meester PAI YU FENG. Het is deze man die aan de basistechnieken, onder Taoistische invloed (=oudste Chinees wijsgerig-religieuze stelsel), de vijf dierenstijlen (NG YING) toevoegde, zijnde TIJGER (FU), LUIPAARD (POU), KRAANVOGEL (HOK), SLANG (SHE) en DRAAK (LUNG). Ook onder invloed van het Chinees Universalisme werden sommige technieken gebaseerd op de VIJF ELEMENTEN (NG HSIEN), zijnde METAAL (CIN), HOUT (MU), WATER (SUI), VUUR (HO) en AARDE (THO).

ZUIDELIJKE KLOOSTER;

Door de grote gedrevenheid van de monniken in het SHAOLIN CH"UAN FA en door hun geloof, werden zij ingezet om het vaderland te verdedigen tegen piraten en vreemde oorlogsmachten. Door hun grote successen, begonnen ze op vraag van de keizers het gewone volk te onderrichten in CH"UAN FA. Ook kregen de monniken allerlei beloningen hiervoor. Zo kregen ze onder andere 40 QIN (ongeveer 266 hectares) grond, waarop nog andere SHAOLIN-kloosters gebouwd werden. Het bekendste klooster hiervan is het gene dat gebouwd werd in het zuiden van land in de provincie FUKIEN, alwaar de Zuidelijke Shaolinstijl ontwikkeld werd. Deze stijl is gekend voor zijn vele handtechnieken en lage trappen, in tegenstelling met de Noordelijke stijl die gekend is voor de hoge trappen (hiervan komt het gezegde; SOUTHERN FISTS, NORTHERN KICKS). Dit verschil in stijl was te wijten aan de omgeving: in het noorden waren veel open vlaktes, in het zuiden was er meer water, minder plaats voor huizen, smallere ruimtes... Het Zuidelijke klooster werd gebouwd bij keizerlijk decreet onder de MING-dynastie. De juiste datum hiervan is niet met zekerheid te bepalen. Vermoed word dat de tempel rond het jaar 900 na Chr. gebouwd werd.

In 1644 na Chr vielen de MANCHUS (Mongolen) het land binnen en vestigden zich in de stad die wij nu kennen als PEKING. Zij verdeelden het volk in vier kasten. De bevolking uit het Zuiden werd als laagste beschouwd. Hierdoor ontstonden er in het Zuiden veel meer samenzweringen tegen de MANCHU’S. Toen het keizerlijke leger van keizer KANG HSI in de pan werd gehakt door de barbaren, gingen 128 monniken van het Zuidelijke klooster, versterkt met burgers die het CH"UAN FA kenden, de strijd aan met de MANCHU'S en wonnen zonder één man te verliezen. In ruil voor de verjaging van de barbaren, kregen ze van de keizer een JADE-ring die bestond uit drie schakels, een zwaard en een keizerlijk lakzegel in de vorm van een driehoek. Jaren gingen voorbij.

Toen de keizer stierf en op de drakentroon opgevolgd werd door de eerste jonge Keizer van de QING-dynastie (een MANCHU-dynastie), YONG ZHENG, maakte de nieuwe gouverneur van de provincie FUKIEN hier misbruik van. Hij was al jaren jaloers op het aanzien en de eigendommen van de Shaolinmonniken en loog de nieuwe keizer voor dat de monniken de macht zouden grijpen. Hierop beval deze onmiddellijk om de tempel met de grond gelijk te maken. De keizerlijke troepen, bijgestaan door LAMA-monniken uit TIBET, konden de tempel echter niet binnentreden en stoten op hevig verzet van de monniken. De keizer infiltreerde het klooster als monnik en bracht de troepen na lange tijd binnen via een geheime weg. Het klooster werd van de kaart geveegd. Tegenwoordig is er nog steeds een gedenksteen aanwezig op de plaats waar het klooster stond.

Slechts VIJF monniken overleefden de vuurzee en vluchten naar GUANGDONG (KANTON provincie) alwaar men van SIU LUM spreekt (= Kantonees voor SHAOLIN). Het betroffen de vier mannelijke monniken JEE SHIN SHIM SHEE, FUNG DOE DUK, MEW HIN TOO, BOK MEI TOO JUNG en de vrouwelijke monnik NG MOI. Het is hier dat de vijf zuidelijke stijlen ontwikkeld werden. Het betroffen de HUNG-stijl, LI-stijl, MO-stijl, CHOY-stijl en TA SHENG MEN-stijl, ook wel beter bekend als de DRAKEN-stijl, ZWARTE TIJGER-stijl, WITTE KRAANVOGEL-stijl, BOEDDHA-stijl en WING TSUNG-stijl. Hierdoor spreekt men ook over de harde stijlen, zijnde de vijf zuidelijke stijlen, en de zachte stijlen uit het Noorden, zijnde TAICHI, HSING I, PAKUA, CHI KUNG...

Ook kan er een onderscheid gemaakt worden tussen de twee door de godsdienst waardoor zij gesteund zijn. Het Boeddhisme uit het Noorden is gebaseerd op bovennatuurlijke krachten, Het Taoistische Zuiden steunde zich op de natuurelementen (cfr. de vijf dieren) en het YING-YANG principe.

Het verschil tussen de beide stijlstromingen is nog altijd duidelijk waarneembaar aan de manier van groeten. Zo groeten de Noordelijke stijl volgelingen door de rechter vuist met de linker hand te omsluiten en groeten de Zuidelijken door de rechter gesloten vuist tegen de linker open handpalm te brengen.

JAPAN:

Door onder andere de grote handel voering over de zeëen tussen de Aziatische landen en het succes van het Boeddhisme, werd ook de krijgskunst op korte tijd verspreid. Zo lag OKINAWA, een eiland tussen China en Japan, in het midden van de handelsroute over zee. Het CH"UAN FA werd hier verder gezet. Zo onstond onder andere KARATE-DO dat het Japans is voor Lege Hand techniek. Van Okinawa ging het verder naar Japan, waar vervolgens ook het SHORINJI KEMPO ontstond, dit onder invloed van grootmeester DOSHIN SO. SHORINJI is Japans voor het Chinese SHAOLIN SSU.

INDONESIE:

Via een andere handelsroute kwam het CH"UAN FA ook in INDONESIE terecht. Japan had op dat ogenblik de macht over Indonesie. Omwille van de oorlog tussen China en Japan, was het verboden om Chinese termen te gebruiken in de taal. Hierop werd het CH"UAN FA omgedoopd tot KUNTAO. Het KUNTAO was beïnvloed door vele bevolkingsgroepen. Zo werd de kunst ook met het lokale PENCAK SILAT gemengd. Eén van deze stijlen is het KUNTAO MATJAN, beter bekend als TIJGER-stijl KUNTAO. Beide stijlen gingen hun eigen weg. Binnen Indonesië bestaan er een 600-tal stijlen van PENCAK en KUNTAO. Het is Dhr. CARL FAULHABER, geboren in SEMARANG (Centraal JAVA) op 02 november 1923, gestorven in 1974 ten gevolge van kanker, ex KNIL-veteraan, die deze stijl van jongsaf aan aangeleerd kreeg van zijn éénogige Chinese meester.De eilandenarchipel werd gekolonialiseerd door NEDERLAND. Vanaf dan spreekt men van NEDERLANDS INDIE.

EUROPA:

Dhr. Carl FAULHABER emigreerde in het jaar 1954 naar het Nederlandse RENKUM met zijn familie om er zijn dienstplicht te vervullen. Hij bleef aanvankelijk les geven aan zijn eigen familieleden en naaste vrienden. In het jaar 1959 begon hij ook aan andere personen les te geven. Hierbij kwam hij in contact met Dhr. G. MEIJERS, thans de zichzelf noemende Prins GANJUURYN DSCHERO KAHN, ook wel bekend onder de naam SIFU LAO TZE. Deze is van Mongoolse afkomst en heeft zijn leven lang verbleven in kloosters over de hele Aziatische wereld. G. MEIJERS had al ruime ervaring in het JIU JITSU en het KYOKUSHINKAI KARATE. Hij was een zeer goede leerling van "Paatje"(wordt gebruikt om respect te tonen tegenover een oudere in leeftijd, ook wel "oom") Faulhaber en begon ook les te geven.

DSCHERO KAHN ondervond echter dat de Chinese disciplines en het Chinese taalgebruik te moeilijk waren voor beginnelingen. In overleg met Paatje Faulhaber, verreikte hij het systeem door het een internationale (lees Japanse) vorm te geven door de etiquette, didactische methode en terminologie uit het KARATE te gebruiken. Faulhaber had hier maar één voorwaarde aan opgelegd: deze nieuw ontstane vorm kon geen KUNTAO genoemd worden. Hierop ontstond de term SHAOLIN KEMPO, zijnde een gecombineerd woord bestaande uit een Chinees en een Japans woord.

Het is vanaf dit ogenblik dat er in EUROPA gesproken wordt over de twee stromingen van het SHAOLIN KEMPO, zijnde de Chinese vorm van FAULHABER en de Japanse vorm van DSCHERO KAHN. Beide vormen worden nog steeds SHAOLIN KEMPO genoemd. Ook andere vormen ontstonden zoals YIN YANG KEMPO, HSINSHIH KEMPO, ... De vorm van DSHERO KAHN wordt nog steeds het meest beoefend en is verspreid naar DUITSLAND en FFRANKRIJK. De Chinese stroming wordt vooral in NEDERLAND nog beoefend met uitlopers naar DUITSLAND en BELGIE.

De fabel dat het SHAOLIN KEMPO dat wij beoefenen afkomstig is van het SHAOLIN KLOOSTER werd jarenlang volgehouden door het college van de eerste lesgevers in Nederland. Ze deden dit daar zij de mening waren toegedaan dat dit ten gunste zou komen aan de PR van het KEMPO.

bron: http://www.five-elements.info