San Juan de Ulúa

San Juan de Ulúa is een fort op een eiland voor de haven van Veracruz Llave in Mexico.

De plaats werd voor het eerst bevolkt door Europeanen toen Hernán Cortés hier in 1519 Vila Rica de la Vera Cruz, het latere Veracruz, stichtte. Hij noemde het eiland naar Juan de Grijalva, die voor het eerst de kust van Mexico verkende. Met de constructie van het eigenlijke fort werd begonnen in 1535. De bouw van San Juan de Ulúa duurde bijna vijftig jaar en eiste de levens van vele inheemse slaven.

In San Juan de Ulúa werden alle edelmetalen uit Nieuw-Spanje verzameld voor ze met de zilvervloot naar Spanje werden vervoerd. Desalnietemin werd het fort in 1683 succesvol aangevallen door de Nederlandse piraat Laurenz de Graaf ("Lorencillo") die Veracruz wist te plunderen.

San Juan de Ulúa bleef het langst in Spaanse handen. Na de onafhankelijkheid van Mexico in 1821 bleef er een Spaanse legermacht in het fort gelegerd, hopend het land eens te kunnen heroveren. In 1825 werden zij echter door Mexicaanse troepen onder Miguel Barragán verdreven. Gedurende de 19e eeuw diende het fort voornamelijk als gevangenis, waarin voornamelijk politieke tegenstanders van de respectievelijke Mexicaanse regeringen werden opgesloten.

Tegenwoordig is het fort een van de de belangrijkste toeristenattracties van Veracruz.