Rudolf Augstein
Rudolf Karl Augstein (5 november 1923 – 7 november 2002) was een van de invloedrijkste Duitse journalisten, en was oprichter en mede-eigenaar van het tijdschrift Der Spiegel.
Hij werd geboren in Hannover, en hij werkte als radiobediende en artilleriewaarnemer in Hitler's Wehrmacht tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Hij richtte Der Spiegel op in 1946/1947, en dit werd het belangrijkste onderzoekend wekelijkse tijdschrift in Duitsland. Tijdens het Spiegel Schandaal in 1961 en 1962 werd hij gearresteerd en verbleef hij enkele maanden in de gevangenis, totdat Franz Josef Strauß werd gedwongen af te treden als Minister van Defensie onder aanhoudende publieke protesten.
Augstein werd lid van de Bondsdag in 1972, maar gaf zijn zetel terug in 1973 om zich te kunnen concentreren op zijn taken als journalist. Er wordt gespeculeerd dat hij dacht meer invloed te kunnen hebben door middel van zijn tijdschrift, dan door de politieke banken.
Hij schreef een aantal succesvolle boeken in het vakgebied geschiedenis, waar zijn interesse lag, onder andere Preußens Friedrich und die Deutschen (1981, ISBN 3891901062), Otto von Bismarck (1990, ISBN 3445060126), en over zijn levenslange tegenstander, Überlebensgroß Herr Strauß. Ein Spiegelbild (1983, ISBN 3499330024).
Sinds Stefan Aust hoofdredacteur werd van Der Spiegel trad Augstein steeds meer terug, alhoewel hij commentaren bleef publiceren in het tijdschrift. Voor zijn bijdragen aan de vrede en vrijheid van de pers werd hij in 2000 geëerd met de titel "Journalist van de eeuw" door 101 Duitse journalisten.
Augstein trouwde vijf keer, de laatste keer in 2000. Hij overleed op 7 november 2002 aan een longonsteking, en werd begraven op het eiland Sylt.
[bewerk] Externe link
- Portret door Michael Jürgs (in de Süddeutsche Zeitung online)
| Bron(nen): |
|
